ارزیابی وضعیت توسعه یافتگی کشاورزی با استفاده از روش های برنامه ریزی (مطالعه موردی شهرستان های استان سمنان)
عنوان مقاله: ارزیابی وضعیت توسعه یافتگی کشاورزی با استفاده از روش های برنامه ریزی (مطالعه موردی شهرستان های استان سمنان)
شناسه ملی مقاله: JR_JAE-13-3_011
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JAE-13-3_011
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
داداله بهمند - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور تهران
خلاصه مقاله:
داداله بهمند - استادیار گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور تهران
مقدمه و هدف: نخستین گام در فرایند برنامهریزی و توسعه کشاورزی، شناخت و بررسی امکانات و تواناییها و در پی آن تعیین سطوح توسعهیافتگی کشاورزی است. هدف پژوهش حاضر ضمن تعیین وضعیت توسعه یافتگی کشاورزی شهرستانهای استان سمنان با بهرهگیری از سه روش تاپسیس، ویکور و SAW؛ تلفیق نتایج مربوط به این تکنیک ها و ارائه یک مدل تلفیقی برای سنجش وضعیت توسعه یافتگی این شهرستان ها است.مواد و روشها: رویکرد پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی است. جامعه آماری ۸ شهرستان استان سمنان بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ بوده است. داده های مورد نیاز از سالنامه آماری (۱۳۹۵)، سازمان جهاد کشاورزی استان و نتایج سرشماری عمومی کشاورزی سال ۱۳۹۳ گرد آوری شده است. شاخص مورد بررسی در این پژوهش کشاورزی بوده که مشتمل بر ۳۴ متغیر میباشد. همچنین تکنیک های مورد استفاده در این پزوهش تاپسیس، ویکور و SAW می باشد.یافتهها: نتایج حاصل از روش کپلند بیانگر آن است که هیچ شهرستانی با وضعیت توسعهیافتگی کشاورزی بسیار بالا وجود ندارد. هم چنین، شهرستان شاهرود با مقدار شاخص تلفیقی ۷۲۳/۰ در رتبه نخست (وضعیت نسبتا توسعه یافته) و شهرستان سرخه با مقدار شاخص تلفیقی ۱۲۲/۰ در رتبه هشتم (وضعیت کاملا محروم از توسعه) قرار داردبحث و نتیجهگیری: به نظر میرسد یکی از راهبرهای اساسی جهت برطرف نمودن تفاوتها و اختلافات توسعهیافتگی کشاورزی در سطح شهرستانها؛ تمرکززدایی، برنامه ریزی ناحیه ای و محلی، تخصیص متوازن منابع، سرمایه گذاری ها و اعتبارات میباشد.
کلمات کلیدی: توسعه یافتگی, کشاورزی, مدل تلفیقی, روش کپ لند, استان سمنان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1906812/