مریم گوارا
محمود معین الدین
رامین عبقری

هدف از این پژوهش تعیین الگوهایی با استفاده از نسبت های مالی برای بالا بردن توان تصمیم گیری استفاده کنندگان از صورت های مالی در پیش بینی ورشکستگی شرکت ها است. در این پژوهش از ۵۵ نسبت مالی پرکاربرد استفاده شده و با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی به ۱۲ عامل تبدیل شده است. سپس با استفاده از مدل لوجیت و شبکه های عصبی صحت پیش بینی ورشکستگی با استفاده از ۱۲ عامل به دست آمده، موردبررسی قرارگرفته است. جامعه ی آماری شامل دو گروه، ۴۰ شرکت ورشکسته و ۸۲ شرکت غیر ورشکسته، است. اطلاعات استفاده شده مربوط به دوره ی زمانی ۱۳۹۳-۱۳۸۷ است و نتیجه های پژوهش حاکی از آن است که ۱۲ عامل به دست آمده با بهره گیری از هر دو مدل، دارای توان بالایی در پیش بینی ورشکستگی شرکت ها است و نیز الگوی مبتنی بر شبکه ی عصبی دارای بالاترین دقت است.

نسبت های مالی, ورشکستگی, تحلیل عاملی, مدل لوجیت, شبکه های عصبی