محمدباقر بهشتی - استاد اقتصاد دانشگاه تبریز
پرویز محمدزاده - دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تبریز
خلیل قاسملو - رئیس گروه امور تولیدی-سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان زنجان

هماهنگی بین اهداف برنامه­های توسعه در سطح کشور و در سطح مناطق بسیار مهم است. کاهش سطح اختلاف منطقه ای در موضوعات مختلف و دستیابی به اهداف توسعه متعادل و پایدار ملی، همگی در گرو حل معضلات و موانع ریشه ای تحقق مدیریت و برنامه ریزی منطقه ای است. هدف این مقاله برآورد اثرات تغییرات ساختاری تولید بر نابرابری درآمدی در بین استان های ایران است. برای انجام تحقیق، تغییرات سهم ارزش افزوده بخش­های اقتصادی شامل کشاورزی، صنعت و خدمات در دوره ۱۳۷۹-۱۳۹۳ مورد بررسی قرار گرفت و فاصله درآمد سرانه هر استان با میانگین کشوری به عنوان نابرابری درآمدی مورد توجه قرار گرفت. نتایج برآورد مدل های رگرسیونی داده های تابلویی به روش اثرات ثابت نشان می­دهد که: الف- با کاهش یک درصدی در سهم بخش کشاورزی و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش خدمات، نابرابری درآمدی در بین استان های کشور به میزان ۴۲/۱ درصد افزایش پیدا می­کند ولی با انتقال به بخش خدمات با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری بدون تغییر باقی مانده است. ب- با کاهش یک درصدی در سهم بخش صنعت و انتقال آن به بخش کشاورزی و یا به بخش خدمات (با فرض ثابت بودن سهم بخش دیگر) نابرابری درآمدی بین استان­ها به ترتیب ۴۷/۱ و ۸۶/۱ درصد کاهش پیدا می­کند. ج- با کاهش یک درصدی در سهم بخش خدمات و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش کشاورزی نابرابری درآمدی در بین استان های کشور به میزان ۸/۱ درصد افزایش پیدا می­کند ولی با انتقال به بخش کشاورزی با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری تغییری پیدا نمی­کند.

تغییرات ساختاری تولید, نابرابری درآمدی, استان های ایران, داده های تابلویی