فاطمه اصغرنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه گیاهپزشکی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
صفرعلی مهدیان - استادیار گروه گیاهپزشکی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
بهنام امیری بشلی - استادیار گروه گیاهپزشکی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
سید سامان سید جعفر نظری - دانشجوی دکتری رشته شیمی تجزیه دانشگاه مازندران، ساری، ایران

افلاتوکسین ها متابولیت های ثانویه شدیدا سمی گونه های به خصوصی از قارچ آسپرژیلوس هستند که به دنبال رشد روی طیف وسیعی از محصولات کشاورزی و غذائی تولید می شوند. در این بررسی به ارزیابی تولید افلاتوکسین های B۱، B۲، G۱ و G۲ در چند گونه قارچ Asprgillus شامل: A. terreus،A. ustus، A. candidus، A. carneus، A. ostianus، A. auricomus، A. niveus، A. niger، A. fumigatus، A. parasiticus، A. caespitosus،A. awamori و A. sclerotiorum در محیط کشتی مناسب و ساده (سیب زمینی دکستروز براث PDB) و به روش کروماتوگرافی مایع با کارائی بالا (HPLC) پرداخته شده است. قارچ های یاد شده پس از جداسازی و خالص سازی مورد شناسایی قرار گرفتند و در ۵۰ میلی لیتر محیط PDB مایه زنی شدند. قارچهای مایه زنی شده در شرایط مشابه محیط طبیعی رشد قارچ در دمای ۲۶ درجه سانتیگراد، رطوبت ۸۰% و تاریکی به مدت۲۲ روز نگهداری و سپس افلاتوکسین های حاصل از آن ها استخراج شد. ترشحات قارچی نمونه ها توسط ۱۰ میلی لیتر کلروفرم از عصاره فیلتر شده محیط غذائی استخراج و پس از تبخیر حلال، رسوب حاصله در ۳ میلی لیتر متانول حل و فیلتر شده و به دستگاه HPLC تزریق گردید. نتایج آزمایشات نشان داد از میان ۱۳ گونه قارچ آسپرژیلوس، گونه A. parasiticus بیشترین میزان افلاتوکسین کل را تولید نمود. افلاتوکسین G۱ در گونه های A. terreus، A. fumigatus،  A. carneus، A. niveus، A. parasiticus، A. caespitosus، A. ostianus و A. niger تولید نشد و افلاتوکسین G۲ در گونه های A. niveus، A. ostianus، A. niger وA. sclerotiorumو افلاتوکسین B۲ در گونه های A. carneus و A. sclerotiorum و افلاتوکسین B۱ در گونه A. ostianusتولید نشدند. در گونه A. parasiticus میزان تولید افلاتوکسین B۱ بیشترین و افلاتوکسین  G۱ کمترین مقدار در بین چهار نوع افلاتوکسین مورد آزمایش بود.

آسپرژیلوس, مایکوتوکسین, افلاتوکسین, ایمنی غذایی, HPLC