رضا سلیمانی گیلاکجانی - دانشیار، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، تهران
فرزاد محبوبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، تهران
مریم کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، تهران

ذرات کاربید سیلیسیوم (SiC) با استحکام مکانیکی بسیار بالا، به عنوان موادی مناسب جهت ساخت پوشش­های کامپوزیتی با سختی و مقاومت به سایش بالا مورد استفاده قرار گرفته ­اند. در این پژوهش پوشش کامپوزیتی Ni-P-SiC به روش آبکاری شیمیایی روی زمینه­ای از جنس آلیاژ آلومینیم Al۶۰۶۱ رسوب داده شد. سختی پوشش­های حاصل در دو حالت، پوشش کامپوزیتی به همراه نانوذرات کاربید سیلیسیوم و پوشش نیکل- فسفر معمولی، مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه­یابی پوشش­ها به کمک طیف­نگاری تفکیک انرژی (EDS)) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام گرفت. رفتار سایشی پوشش­ها با آزمون پین روی دیسک مورد ارزیابی قرار گرفت و ضریب اصطکاک پوشش­ها نیز گزارش شدند. برای بررسی زبری سطح پوشش­ها از آزمون زبری سنجی استفاده شد. نتایج نشان داد که مشارکت نانو­ذرات کاربید سیلیسیوم در پوشش کامپوزیتی، سبب افزایش سختی، مقاومت سایشی پوشش و ضریب اصطکاک آن­ها شده است. بهبود رفتار تریبولوژیکی پوشش کامپوزیتی Ni-P-SiC را می­توان به استحکام مکانیکی منحصر به فرد کاربید سیلیسیوم نسبت داد.

نانو ذرات کاربید سیلیسیوم, پوشش کامپوزیتی, آبکاری شیمیایی, سایش, ضریب اصطکاک