نفیسه طلاوری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته شناسایی و انتخاب مواد، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مواد.
خلیل الله قیصری - استادیار، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مواد.
محسن ریحانیان محسن ریحانیان - دانشیار، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مواد.

امروزه کامپوزیت های زمینه فلزی به خاطر خواص مکانیکی و مقاومت به سایش مناسب، توجه زیادی را به خود معطوف کرده است. در این تحقیق، تاثیر زمان آسیاکاری و دمای تف جوشی بر ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با ذرات SiC مورد بررسی قرار گرفت. پودرهای آلومینیوم و کاربید سیلیسیوم، در زمان­های متفاوت ۵/۰، ۱ ، ۲ ، ۴ و ۸ ساعت، تحت اتمسفر گاز آرگون با نسبت­ حجمی ۲۰ درصد فاز تقویت کننده در آسیای گلوله­ای سیاره­ای، آسیاکاری شدند. سپس مخلوط به دست آمده در فشار ۵۰۰ مگاپاسکال در دمای محیط به صورت سرد فشرده و به شکل­های قرص و استوانه تولید شد. با بررسی خواص ریزساختاری نمونه ها، زمان بهینه آسیاکاری تعیین شد. پس از تعیین زمان مناسب آسیاکاری، نمونه ها در کپسول­های کوچکی محبوس و به مدت ۱ ساعت در دماهای ۴۰۰، ۴۵۰، ۵۰۰، ۵۵۰ و ۶۰۰ درجه سانتی­گراد تف جوشی شدند. به منظور بررسی مورفولوژی و توزیع ذرات تقویت کننده در زمینه، از میکروسکوپ الکترونی روبشی و برای بررسی خواص مکانیکی و تریبولوژیکی کامپوزیت ها از آزمون­ سختی­سنجی و سایش استفاده شد. نتایج نشان داد که زمان بهینه برای آسیاکاری ۸ ساعت و دمای بهینه تف­جوشی  ۰C۶۰۰ است. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش دمای تف جوشی، سختی، چگالی و مقاومت به سایش افزایش می­یابد

آسیاکاری مکانیکی, زمان آسیاکاری, دمای تف جوشی, مقاومت سایشی, کامپوزیت Al/SiC