طاهره پورکمالی - دانشجوی دکترای روانشناسی دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران
فریبا یزدخواستی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
حمیدرضا عریضی - استاد گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
احمد چیت ساز - استاد گروه مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان دوساهو و ماساژدرمانی در بهبود شادی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون بود. روش: طرح پژوهش حاضر نیمه تجربی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران مبتلا به پارکینسون مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در سال ۱۳۹۴ بودند که از میان آنها تعداد ۲۸ بیمار به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش دوساهو و ماساژدرمانی گمارش شدند(هر گروه ۱۴ نفر). پرسشنامه شادکامی آکسفورد، مقیاس سازگاری اجتماعی، مقیاس امید بزرگسال، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها توسط Mixed Anova، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که هردو مداخله به کار رفته در این پژوهش می توانند به طور معناداری شادی، امید و سلامت روان را در بیماران مبتلا به پارکینسون بهبود ببخشند (۰۵/۰ P<)، اما مداخله دوساهو نسبت به ماساژدرمانی، دارای تاثیر بیشتری بر بهبود شادی و امید می باشد (۰۵/۰ P<). نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، درمان دوساهو و ماساژدرمانی، مداخلات موثری در افزایش شادی، امید و سلامت روان بیماران مبتلا به پارکینسون می باشند.

دوساهو, ماساژدرمانی, سلامت, بیماری پارکینسون