تبعات تقلیل فضای انتزاعی در برنامه ریزی شهری به نقشه ی طرح تفصیلی در شهر شیراز
عنوان مقاله: تبعات تقلیل فضای انتزاعی در برنامه ریزی شهری به نقشه ی طرح تفصیلی در شهر شیراز
شناسه ملی مقاله: JR_JUPM-10-39_008
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JUPM-10-39_008
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سجاد احمدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی تهران، ایران
علی موحد - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی شماعی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
سجاد احمدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی تهران، ایران
علی موحد - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی شماعی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
در این پژوهش فضا بسان ظرفی خنثی و فاقد تاثیر درک نمیشود، بلکه فضا بهسان محتوایی آگاهیبخش به انسانها فهم شده است. بهعبارتی دیگر زمان در چارچوب فضا متصلب و هر نوع درکی از فضای اجتماعی، مستلزم فهمی تاریخی و آگاهی از اراده انسان است. هدف پژوهش رمزگشایی سازوکارهای موثر بر تولید فرم شهری «طبقاتی و بیقواره»، کارکرد «مصرفگرای سوژهساز» و گسست ساختاری «تعاملات اجتماعی» در شیراز است. جریانهایی که درک آن ها به آسانی حاصل نمیشود و نیاز به موشکافی دقیق و تفکر انضمامی دارد. تجربه فضا جدا از متن نیست، بلکه حاکی از قلمروی نظری و درواقع ارتباط «کیفیت ایدهآلیسم» با«کیفیت زندگی» دارد. هر نوع تعریف مطلق، انتزاعی، ریاضی، اجتماعی و ... فضا، بهتبع روششناسی خاص خود را دارد. با توجه به تولید اجتماعی فضا، نوع پژوهش کیفی و مبتنی بر دیالکتیک سه گانه؛ فضای محسوس (کنشها و اقتصاد مسلط بر شیراز)، فضای معقول (ساختارها و قوانین حاکم بر شهر) و فضای زیسته (درک اراده مردم) است. درواقع سلطه تکنوکراتهای بهجای جامعهمدنی، کاهش تعاملات اجتماعی و تفکر، فقدان ساختار مالیاتی، رانتی شدن کدگذاری طرح تفصیلی، ناتوانی مالی عمده شهروندان در استفاده از خدمات با توزیع عادلانه، فقر، شکافهای طبقاتی و... از ویژگیهای شیراز امروز است. نتایج پژوهش حاکی از فقدان برنامهریزی در شیراز و تقلیل آن به نقشه طرح تفصیلی است، نقشهای که تحقق آن با توزیع گسترده و تثبیت تلههای فضایی فقر در شیراز همراه بوده است. بهطوریکه از ۴۷۷۹۱۶ خانوار شهر شیراز تا سال ۱۳۹۵، بیش از ۴۵% در خانههای اجارهای سکونت داشتهاند. خانوارهایی که با افزایش حدود ۱۰۰% قیمت مسکن در پی تورم سال ۱۳۹۷، به شدت متضرر و امیدهای آنهای برای خانهدار شدن بر باد رفت.
کلمات کلیدی: طرح تفصیلی و رانت, اجاره نشینی و جرم, فقر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1909400/