بهمن بهمنی - استادیار،گروه مشاوره، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
مائده نقیائی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
علی قنبری مطلق - استادیار، گروه رادیوتراپی آنکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
آیدا دهخدا - کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
فهیمه علیمحمدی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
بیژن خراسانی - دانشیار،گروه علوم بالینی،دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

هدف: رضایتمندی زناشویی از مهم ترین پیامدهای یک رابطه زناشویی مطلوب و شاخصی مهم جهت قضاوت در مورد میزان کارآمدی آن محسوب می شود. این مطالعه باهدف بررسی تاثیر سرطان سینه بر رضایتمندی زناشویی در طی مراحل تشخیص و درمان پزشکی آن از طریق مقایسه با زنان سالم صورت گرفت. روش: با استفاده از طرح مطالعه توصیفی مقایسه ای، پنجاه زن مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) و پنجاه زن از جمعیت عادی با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (۱۹۷۶) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-۱۹ برای محاسبه آزمون tمستقل پردازش شدند.یافته ها: یافته ها حاکی از معنادار بودن تفاوت میانگین های دو گروه (۰۰۱./=sig ) و پایین تر بودن رضایتمندی زناشویی زنان مبتلا به سرطان سینه بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته این پژوهش و با در نظر گرفتن نتایج سایر مطالعات مرتبط به نظر می رسد که پرداختن به رضایتمندی زناشویی زنان در طی مراحل اولیه تشخیص و درمان سرطان سینه یک ضرورت بهداشت روان محسوب می شود.

رضایتمندی زناشویی, سرطان, سرطان سینه