مریم حاجیلو - دانشجوی دکترا،مشاوره خانواده، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
محمود گودرزی - استادیار،گروه مشاوره، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
حمزه احمدیان - استادیار،گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

هدف: ازدواج به عنوان یکی از رویدادهای مهم زندگی است که بیشتر ما برای تشکیل خانواده از این رویداد مهم استقبال میکنیم ازدواج چه در سنت وچه در فرهنگ امری پسندیده و نیکوست. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل علی ازدواج موفق بر اساس سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی با میانجیگری تمایزیافتگی می باشد.روش­: حجم نمونه ای برابر ۵۰۰ زوج از زوجین شهرستان خوی به شیوه دردسترس و با لحاظ نمودن ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی، تمایزیافتگی، عملکرد خانواده و رضایت زناشویی جمع آوری و بااستفاده از معادلات ساختاری مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتیافته­ها: یافته ها حاکی از آن است که بیشترین تاثیر مستقیم بر ازدواج موفق از سوی تمایزیافتگی با تاثیرپذیری ۳۷۹/۰ می باشد و کمترین میزان تاثیرپذیری نیز برون گرایی با میزان ۲۶۶/۰- می باشد. که اگر فرد دارای تمایزیافتگی بالایی باشد یا بیاموزد آن را ارتقاء بخشد، حتی در صورت داشتن ویژگی های شخصیتی ناهمخوان نیز با پذیرش و مدیریت برخورد نموده به جای گیرکردن در تغییر خود یا طرف مقابل تمام انرژی خود را صرف حل مسئله زندگی زناشویی کرده و دلبستگی ایمن زوجی ایجاد می شود. در عین حفظ فردیت، زوج به "ماشدن" مطلوب در ازدواجی موفق می رسند.

ازدواج موفق, سبک های دلبستگی, ویژگی های شخصیتی, تمایزیافتگی