سیده زهرا علی بخشی - دانشجوی دکتر روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران(نویسنده مسئول )
احمد علیپور - استاد دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
ولی اله فرزاد - دانشیار دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مهناز علی اکبری دهکردی - دانشیار دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای افسردگی در رابطه بین دل بستگی و سبک فرزند پروری با چاقی و اضافه وزن نوجوانان دختر است. روش: طرح پژوهش توصیفی بوده و جامعه آماری را تمامی دانش آموزان دختر ساکن شهر تهران تشکیل می دهند که ۱۱۴ نفر از این دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای افسردگی، اضطراب و تنیدگی، پرسشنامه فرزند پروری بامریند و پرسشنامه دل بستگی نوجوانان به والدین و همسالان استفاده شد. یافته ها: مدل ارائه شده مبتنی بر نقش واسطه ای افسردگی از برازندگی قابل قبولی برخوردار است و نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد که مسیر مستقیم دل بستگی به چاقی معنادار نیست اما مسیر غیرمستقیم آن با واسطه افسردگی معنادار است. همچنین افسردگی واسطه معناداری برای رابطه فرزند پروری با چاقی به شمار می رود. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که افسردگی می تواند در رابطه بین دل بستگی و سبک فرزند پروری با چاقی و اضافه وزن نقش واسطه ای داشته باشد. نتیجه گیری: یافته ها از وجود مکانیسم های روان شناختی زیربنایی در بروز چاقی و اضافه وزن در نوجوانان دختر حمایت می کند؛ بنابراین توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.

چاقی, اضافه وزن, نوجوانان دختر, افسردگی, دل بستگی, سبک فرزند پروری