مریم محمدپور - دانشگاه ارومیه، پژوهشکده مطالعات دریاچه ارومیه

در مناطق خشک و نیمه­خشک، توسعه کشاورزی و افزایش روزافزون جمعیت، سبب کاهش منابع آب شده است؛ این مسئله منجر به عواقب اجتماعی و زیست­محیطی برای جوامع بشری خواهد شد. یکی از چالش­های اساسی مدیریت منابع آب، برنامه ریزی صحیح منابع آب در شرایط بهینه است. در پژوهش حاضر مدیریت منابع آب دشت های اشنویه و نقده واقع در حوزه آبخیز گدار چای با نرم­افزار WEAP برای دوره آماری ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۴ مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا مدل در شرایط واقعی مورد واسنجی و اعتبارسنجی قرار گرفت. سپس شرایط منطقه با دو سناریوی تغییر سطح زیرکشت کشاورزی و جمعیت ارزیابی شد. نتایج ارزیابی مدل با شاخص های آماری، عملکرد خوب مدل در دوره تاریخی را نشان داد. همچنین سناریوسازی نشان داد: افزایش ۱۰ تا ۳۰ درصدی سطح زیرکشت حوضه باعث کاهش ۱۰/۰ تا ۵/۰ مترمکعب بر ثانیه متوسط جریان سالانه رودخانه گدار و افزایش ۲/۸ تا ۵/۲۴ میلیون مترمکعب میزان مصرف آب منطقه می شود. با توجه اهمیت دشت های اشنویه و نقده در حوزه آبخیز دریاچه ارومیه و کم آب بودن منطقه می­توان گفت هرگونه توسعه کشاورزی که منجر به افزایش برداشت از منابع آب منطقه شود، سبب از بین رفتن آن منابع ارزشمند و حیاتی خواهد شد.

حوزه آبخیز گدار چای, شاخص نش- ساتکلیف, نرم افزار WEAP