مهشید جعفرزاده - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران
احمد علیپور - استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران
محمد اورکی - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران
عزیز رضا قاسم زاده - مربی، دانشگاه علمی کاربردی، تهران

هدف: هدف این پژوهش مقایسه راهبردهای مقابله­ای و سبک­های دلبستگی افراد دارای اختلال هویت جنسی با افراد بدون اختلال هویت جنسی می­باشد.   روش: این پژوهش بر اساس طرح علی مقایسه­ای انجام شده است. جامعه آماری تعریف شده در این تحقیق شامل همه افراد دچار اختلال هویت جنسی و افراد عادی همتای آنها در شهر تهران بودند. بدین ترتیب که دو گروه افراد با اختلال هویت جنسی(۳۰ نفر) و سالم بدون اختلال هویت (۳۰ نفر) که با روش نمونه­گیری در دسترس و باتوجه به متغیرهای جنسیت، میزان تحصیلات و سن همتا شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. سپس هر دو گروه به پرسشنامه راهبردهای مقابله­ای کارور، شایر و وینتراب (۱۹۸۰) و مقیاس دلبستگی بزرگسالان (RAAS) پاسخ دادند داده­ها با روش تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: تحلیل نتایج نشان داد که افراد دارای اختلال هویت جنسی نسبت به افراد بدون اختلال هویت جنسی از سبک دلبستگی ناایمن­تری برخوردارند و از راهبردهای مقابله­ای هیجان­مدار استفاده می­کنند۷۳۷/۸  =F و ۰۱/۰˂P.   نتیجه­گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که سبک­های دلبستگی افراد در روابط بزرگسالی، سلامت روان و استفاده از راهبردهای مقابله­ای آنها در برابر مشکلات زندگی تاثیرگذار است.

هویت جنسی, راهبردهای مقابله ای, سبک های دلبستگی