ابوالفضل مشکینی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
منصور رضاعلی - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
میثم رضائی - دانشجوی دکترای شهرسازی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری،باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، ایران

عدالت شهری در محله ها به عنوان ابزار برنامه ریزان شهری به طور چشم گیری رو به افول نهاده است و این در صورتی است که زمینه های لازم برای ایجاد و ارتقای سرمایه اجتماعی وجود دارد تا بتوان عدالت را در سطح خردتر آن یعنی محلات پدیدار نمود.مشارکت و اعتماد شهروندان به مدیران شهری را می توان از عوامل مهم در شکل گیری سرمایه اجتماعی در محلات بیان کرد.هدف از این پژوهش مطالعه و بررسی ارتباط میان عدالت شهری و سرمایه اجتماعی در محلات شهر فردوسیه می باشد.نوع تحقیق در این پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی و تحلیلی از نوع رابطه ای و مقایسه ای است و برای این منظور از داده های حاصل از پرسشنامه و مصاحبه و برداشت های میدانی از دو روش آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی،آزمون همبستگی،آزمون رگرسیون و آزمون واریانس و مدل تحلیل مسیر)در نرم افزار spss استفاده شد.جامعه آماری،شامل ساکنان شهر فردوسیه با جمعیت ۳۰۵۷۷ نفر است که تعداد ۳۸۴ نفر از آن ها با استفاده از جدول مورگان در پنج محله به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند.بر اساس یافته های پژوهش در میان عدالت اجتماعی و سرمایه اجتماعی رابطه ای به میزان ۵۲۳/۰وجود دارد و به عبارتی می توان گفت که در تمام محله ها به غیر از محله محمود آباد با عدالت شهری بالا،میزان سرمایه اجتماعی پایین می باشد.همچنین در تبیین ابعاد تشکیل دهنده سرمایه اجتماعی،مشارکت با میزان ۷۷۸/۰ بیشترین تاثیر را بر عدالت اجتماعی در محله ها دارد.

اعتماد, مشارکت, تساوی, عدالت, انسجام اجتماعی