هوشنگ قمرنیا - عضو هیئت علمی ، گروه مهندسی آب دانشگاه رازی کرمانشاه
فاطمه روشندل - دانشجوی کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شده

این پژوهش بر روی آبخوان آب زیرزمینی دشت چاردلی، حد فاصل استان­های کردستان و همدان واقع در غرب ایران صورت گرفته است. برای این منظور از داده­های کیفیت آب زیرزمینی آبخوان در سال­های ۸۷- ۱۳۸۱ بهره گرفته شده و اقدام به بررسی تغییرات پارامترهای کیفی آبخوان در طی این سال­ها، در مقایسه با استانداردهای کیفی مربوط به آب شرب، کشاورزی، خورندگی و رسوب­گذاری شده است. تحلیل کیفی آب زیرزمینی براساس نتایج حاصل از اطلاعات تجزیه شیمیایی ۲۵ حلقه چاه در محدوده مورد نظر انجام پذیرفت. پارامترهای کیفی مورد تحلیل شاملpH, HCO۳-, SO۴۲-, Cl-, Mg۲+, TH, Ca۲+, K+, Na+ TDS, Co۳۲-و هدایت الکتریکی می­باشند.  نتایج حاصل از تحلیل­های کیفی در محیط نرم­افزار GIS، تحت لایه­های توصیفی وارد شده و درون­یابی با استفاده از روش کوکریجینگ بر اساس کمترین خطای میانیابی، جهت تهیه نقشه­های پهنه­بندی کیفی انجام گرفت. وضعیت کیفی آبخوان، نشان دهنده کاهش کیفیت آب زیرزمینی در سال­های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ و سپس بهبود وضعیت تا سال ۱۳۸۷ است. نقشه­های پهنه­بندی کیفی آبخوان آب زیرزمینی نیز نشان دهنده افت کیفیت بین سال­های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ در مناطق خروجی آبخوان بوده و پس از آن تا سال ۱۳۸۷ رو به بهبود نهاده­اند. این تغییرات منطبق با افت تراز آب زیرزمینی دشت در سال ۱۳۸۴ می­باشد و این موضوع متاثر از وضعیت بارندگی کم منطقه در این دوره و حفر بی­رویه چاه بوده است. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که مناطق واقع در شمال دشت و نزدیک به خروجی آبخوان از کیفیت پایین­تری برخوردار می­باشند.

دشت چاردلی, کیفیت آب زیرزمینی, Arc GIS