سارا قلمکاری - گروه زمین شناسی؛ واحد علوم و تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی ، فارس، ایران
عبدالمجید اسدی - گرو زمین شناسی؛ واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی ؛ شیراز،ایران
محسن پورکرمانی - گروه زمین شناسی؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ؛ تهران،ایران

یکی از روش های مقرون بصرفه و زودبازده جهت تشخیص زون های کارستی حاوی آب در مناطق آهکی، روش ژئوالکتریک می باشد. ژئوالکتریک از جمله عملیات صحرایی ژئوفیزیکی است که بر اساس انتقال جریان الکتریکی به داخل زمین، ایجاد اختلاف پتانسیل بین دو نقطه و محاسبه مقاومت ویژه عمق های مختلف زمین طراحی شده است. در این روش بر اساس استانداردی که مربوط به مقاومت جنس های مختلف خاک، سنگ و همچنین مقادیر مقاومت الکتریکی موادی مثل آب، حفرات و … ،مطالعات اکتشافی صورت می گیرد. در این پژوهش به منظور شناسایی زون های کارستی حاوی آب در دشت رونیز واقع در غرب استهبان تعداد ۹۷ سونداژ با استفاده از آرایه های شلومبرژر و بیشینه طول فرستنده جریان ۳۰۰ متر اجرا شد. که پس از پردازش داده های صحرایی، مقاطع زمین شناسی تهیه و مورد تحلیل قرار گرفت و در نهایت با مشخص شدن زون کارستی شده اشباع در سونداژ A۲ با ضخامت ۱۴۰ متر در عمق ۲۶۰ متری دارای مقاومت الکتریکی ۱۰۰ تا ۱۵۰ اهم متر و در سونداژ D۲ در عمق ۱۵۰ متری با مقاومت الکتریکی کمتر از ۱۰۰ اهم متر دارای ضخامت ۸۰ متر شیب هیدرولیک ابخوان را از غرب به شرق تعیین شد. بدان معنی که؛ علی رقم انکه تنها رودخانه فصلی این دشت در نزدیکی سونداژ D۲ جاریست و لذا میزان آب سحطی در این بخش در بالاترین مقدار خود قرار دارد، حداکثرضخامت ابخوان زیرسطحی را بخش های شرقی به خود اختصاص داده است.

"منابع آب زیرزمینی", "سونداژ الکتریکی قائم", "مقاومت ویژه الکتریکی", "ژئوالکتریک", "دشت رونیز"