زینت فرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع خمیر و کاغذ
احمدرضا سرائیان - دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمدرضا دهقانی فیروزآبادی - دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

اگرچه منابع جنگلی در زمره منابع تجدیدشونده جهان به حساب میآیند، ولی به علت استفاده بیرویه، این صنایع در حال کاهش و نابودی هستند. بنابراین لازم است برای رفع نیاز صنایعی که از مواد اولیه چوبی استفاده میکنند، چارهاندیشی شود. با توجه بهکمبود و محدودیت منابع چوبی در ایران گونه هایی که تندرشد بوده و مناسب تهیه خمیر کاغذ هستند، اهمیت ویژه ای دارند. صنوبر از جمله گونه های تندرشد و بومی ایران است که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور پخت و تهیه خمیرکاغذ روش کرافت مورد استفاده قرار گرفت. شرایط پخت شامل قلیائیت مؤثر 02 %، سولفیدیته 02 %، درجه حرارت 072 درجهسانتیگراد، زمان پخت 02 دقیقه و نسبت مایع پخت به خرده چوب ) L/W 0 به 0 بوده است. این شرایط در همه پخت ها یکسان است و عامل متغیر مقدار درصد پوست خردهچوب بود که 0و6و12و18و24درصد است بررسی مقایسهای بازده و عدد کاپای خمیر کاغذ تهیه شده از خرده چوب صنوبر دلتوئیدس همراه با درصدهای مختلف پوست تحت فرآیند پخت کرافت نشان داد که در شرایط پخت یکسان، افزایش مقدار درصد پوست باعث کاهش بازده و افزایش عدد کاپای خمیرکاغذها بعد از غربال میشود. به طوری که بیشترین بازده و کمترین عدد کاپا زمانی است که خمیر کاغذ حاصل از 022 گرم خرده چوب بدون پوست باشد. مقاومت در برابر پاره شدن و نیز شاخص ترکیدن کاغذها در حالتی که خمیرها دارای 01 % پوست بوده است

صنوبر دلتوئیدس، کرافت، بازده کل خمیرکاغذ، بازده خمیرکاغذ بعد از غربال، بازده شایو، عدد کاپا، pH