مسلم ذوالفقارخانی - گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
مهدی رحیمی - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
احمد خواجه ایم - گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.

شاعران و نویسندگان مکتب ناتورالیسم با بهره گیری از ابزار مختلف و مولفه های گوناگون توانسته اند به بازتاب حوادث و رویدادهای زندگانی به شیوه ای دقیق و توصیفی در شعر و رمان بپردازند. مهمترین موضوعات مطرح در این مکتب عبارت اند از: جنگ، فقر، فحشا، خونریزی و کشتار. پژوهش حاضر با بهره گیری از شاخصه ها، ابزار و لوازم این مکتب که به نظر می آید در شعر مقاومت و جنگ به شکل چشمگیری دیده می شود، به بررسی تطبیقی اشعار منتخب قیصر امین پور و ویلفرد اوون پرداخته است تا تحلیلی شکلی و محتوایی از آنها به دست آورد. برای این منظور، قطعه شعر «شعری برای جنگ» از سروده‎های سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۳ قیصر امین پور و شعر «چه شیرین است» اثر ویلفرد اوون، شاعر انگلیسی، از دفتر شعرها (۱۹۲۰) برگزیده و انتخاب شده اند. مولفه های مورد بررسی در این پژوهش عبارت اند از: توصیف جزءبه جزء و دقیق؛ کاربرد زبان محاوره ای و بی پیرایه؛ خشونت زبانی و تنافرآوایی و به کارگیری زبانی تند، سریع و خشن؛ و توصیف فجایع، زشتی ها، اضطراب ها و وحشت جنگ. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شعر جنگ در انگلستان و مغرب زمین در بحبوحه جنگ جهانی اول، عمدتا، شعری ضد جنگ است، هرچند شعرهای حماسی و شورانگیز در ابتدای سال های جنگ توسط شاعرانی مانند رابرت بروک و زیگفرید ساسون سروده شد، در ایران اما به جنگ از منظر حماسه و عرفان نگریسته شده است؛ هرچند علی رغم چنین رویکردهایی، تصویر جنگ دردآلود و سرشار از صحنه هایی ناتورالیستی و خشن و بی پیرایه و در مواقعی ضد جنگ است.

قیصر امین پور, ویلفرد اوون, ناتورالیسم, شعر جنگ, ادبیات پایداری