بهاره ابراهیمی - مرکز تحقیقات سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
محسن ادیب جاج باقری

سابقه و هدف: سرطان یک مشکل بزرگ بهداشتی در سراسر جهان است. تشخیص سرطان در یک فرد به طور مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت زندگی مراقبان وی تاثیر می گذارد. از روشهای آرامسازی در مراقبان بیماران (از جمله در مراقبان بیماران سرطانی) کمتر استفاده شده و در موارد معدود بکار رفته نیز نتایج متناقضی حاصل شده است. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تکنیک آرامسازی بنسون بر کیفیت زندگی مراقبان مبتلایان به سرطان انجام شد.مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی کنترل دار بر روی ۵۰ نفر از مراقبان اصلی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان های شهید بهشتی و یثربی کاشان، و بیمارستان سیدالشهدا اصفهان انجام شد. مراقبان به روش تصادفی سازی به دو گروه ۲۵ نفره تخصیص داده شدند تا به مدت شش هفته، روزانه یک نوبت روش آرامسازی بنسون را در منزل برای خود اجرا کنند. کیفیت زندگی مراقبان در ابتدای مطالعه، و در پایان هفته های ششم و دهم با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبت کنندگان از سرطان، مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از روشهای توصیفی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: ویژگی های فردی دو گروه در ابتدای مطالعه با هم تفاوت معنی دار نداشتند. نمره کیفیت زندگی دو گروه در ابتدای مطالعه با هم تفاوت معنی دار نداشت((P=۰/۷۱۸ اما تفاوت دو گروه در هفته های ششم و دهم معنا دار بود.(.(P<۰/۰۰۰۱ آزمون اندازه گیری تکراری نشان داد که مداخله در طول دفعات سه گانه اندازه گیری دارای تاثیر معنی دار در افزایش نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله بوده و نمره کیفیت زندگی را در گروه مداخله افزایش داده است(.(P<۰/۰۰۱نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از روش آرامسازی بنسون به مدت شش هفته توانست میانگین نمره کیفیت زندگی آنها را افزایش دهد . بنابراین، آموزش روش آرامسازی بنسون به مراقبان بیماران مبتلا به سرطان و توصیه به آنها برای استفاده روزانه از این شیوه برای بهبود کیفیت زندگی پیشنهاد می شود.

آرام سازی بنسون، مراقبان، سرطان، کیفیت زندگی