سارا سلمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان(خوراسگان)، ایران
پرستو شمسه کهن - استادیار دانشکده علوم ورزشی، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

مقدمه و هدف: پا محل اتصال با زمین است و انحراف های ساختاری به ویژه در زانو احتمال بروز آسیب در افراد را افزایش داده و ممکن است مانع مشارکت آنها در فعالیت های مهم بخصوص فعالیت های ورزشی شود. امروزه سلامت ورزشکاران به عنوان یک بازوی پر اهمیت در در دنیای ورزش مورد توجه قرار دارد،از مداخلات درمانی جهت محدود کردن حرکات ناخواسته اسکلتی استفاده از انواع تیپ ها می باشد. در نتیجه هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تیپینگ زانو بر شاخص قدرت واکنشی حین تکلیف فرود-پرش-فرود در دختران ورزشکار میباشد.مواد و روشها: روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و مدل آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون است. آزمودنیهای این مطالعه را تعداد ۱۲ نفر دختر جوان ورزشکار دچار بیثباتی مفصل زانو تشکیل میدهد که به روش نمونه گیری در دسترس و بهصورت هدفمند انتخاب شدند. برای این منظور ابتدا از افراد داوطلب برای حضور در مطالعه تست اسکوات تک پا گرفته شد. در صورت وجود ولگوسی بیش از ۱۳ درجه در مفصل زانو، فرد برای شرکت در مطالعه انتخاب میشد . سابقه آسیب دیدگی در شش ماه گذشته، انجام عمل جراحی در پایین تنه یا هر عارضه یا نقصی که منجر به اختلال در راه رفتن و حفظ تعادل شود، از معیارهای خروج از مطالعه بود. ابتدا آزمودنی ها با روند اجرای آزمون آشنا شدند و فرم رضایتنامه مبنی بر شرکت داوطلبانه در آزمونها را پر کردند . ابزار گردآوری داده ها شامل متر نواری، دستگاه آنالیز حرکت و نوار چسب کینزیوتیپ میباشد و در آخر از نرم افزار Spss۲۱ جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: قدرت واکنشی مولفه ای است که به قابلیت اکسنتریک پس از فرد و در مرحله بریکینگ و ایجاد انقباض کانسنتریک قدرتمند در مرحله پروپالسیو اشاره دارد. در تکلیف فرود - پرش- فرود، این مولفه با مدت زمان فرود اولیه و مدت زمان پرواز ارتباط تنگاتنگی دارد. زمان برخورد و پرواز در دو مرحلهی قبل و بعد از تیپینگ به ترتیب ۲/۳ و ۶ درصد پس از تیپینگ افزایش یافته است. اگرچه می توان شاخص قدرت واکنشی را از طریق انجام تقسیم بین مدت زمان پرواز بر مدت زمان برخورد بدست آورد، در مطالعه حاضر این شاخص از طریق تقسم ارتفاع پرش بر مدت زمان برخورد بدست آمد. نتایج در این رابطه نشان داد که مقادیر قدرت واکنشی پس از انجام تیپینگ، ۱۱/۳ درصد افزایش یافته است.بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که، به نظر می رسد، با توجه به انجام فعالیت های مکرر ورزشکاران و داشتن آیتم های فرود و پرش در تمرینات روزانه خود، داشتن الگوی صحیح حرکتی از اهمیت بالایی برخوردار است که می توان با کمک تیپینگ زانو و کاهش محرکهای آسیب پایین تنه سبب افزایش ثبات مفصل زانو شد. لذا لازم است کلیه ورزشکاران به جهت بهبود نتایج فعالیت از لحاظ تمامی ناهنجاریهای اسکلتی بررسی و فورا تدبیری جهت بهتر شدن الگوی حرکتی صحیح انجام داد.

تیپینگ، فرود-پرش-فرود، قدرت واکنشی