CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی برتعارضات زناشویی در زنان دیابتی مبتلا به عوارض قلبی عروقی در سنین حوالی یائسگی مراجعه کننده به انجمن خیریه دیابت مهرآفرین اراک سال۱۴۰۱

عنوان مقاله: بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی برتعارضات زناشویی در زنان دیابتی مبتلا به عوارض قلبی عروقی در سنین حوالی یائسگی مراجعه کننده به انجمن خیریه دیابت مهرآفرین اراک سال۱۴۰۱
شناسه ملی مقاله: CHRC03_106
منتشر شده در سومین همایش ملی ارتقاء سلامت فرد، خانواده و جامعه در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

سمیه قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته پرستاری - سلامت جامعه، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان،ایران
مینو متقی - استادیار، دانشکده پرستاری مامایی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ، ایران

خلاصه مقاله:
زمینه: تغییرات فیزیولوژیکی و روانی در دوران یائسگی می تواند بر کیفیت رضایت زناشویی تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعهبررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی برتعارضات زناشویی در زنان دیابتی مبتلا به عوارض قلبی عروقی در سنین حوالی یائسگی مراجعه کننده به انجمن خیریه دیابت مهر آفرین اراک بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی، ۶۰ زن دیابتی مبتلا به عوارض قلبی عروقی در سنین حوالی یائسگی مراجعه کننده به انجمن خیریه دیابت مهر آفرین اراک و واجد شرایط ورود به مطالعه با استفاده از روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه ۳۰ نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله برنامه آموزش خودمراقبتی را در ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و جنسی به صورت ۸ جلسه ۲ ساعته هفتگی دریافت کردند و بلافاصله و ۸ هفته بعد پس از پایان مداخله مجددا پرسشنامه های تعارضات زناشویی و پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی تکمیل شد. برای گروه کنترل نیز بلافاصله بعدو۸ هفته پس از پیش آزمون، پس آزمون به عمل آمد داده ها قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه تعارضات زناشویی و پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی جمعآوری و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه قبل از انجام مداخله، اختلاف معناداری بین میانگین امتیاز تعارضات زناشویی بیماران دو گروه وجود نداشت (p =۰/۴۸۳)، ولی بلافاصله بعد از مداخله (p=۰/۰۴۹) و ۸ هفته بعد از مداخله ( (p=۰/۰۴۲ میانگین امتیاز تعارضات زناشویی بیماران گروه مداخله بطور معناداری کمتر از بیماران گروه کنترل بوده است. همچنین بلافاصله بعد مداخله میانگین امتیاز تعارضات زناشویی در ابعاد کاهش همکاری ( (p=۰/۰۴۵، کاهش رابطهی جنسی (p=۰/۰۴۷)، افزایش رابطهی فردی با خویشاوندان خود (p=۰/۰۳۰)، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و دوستان (p=۰/۰۰۴) و جدا کردن امور مالی از یکدیگر (p=۰/۰۴۰) در بیماران گروه مداخله بطور معناداری کمتر از بیماران گروه کنترل بود.نتیجه گیری: یافته های مطالعه ما نشان میدهد که آموزش خودمراقبتی در زنان حوالی سنین یائسگی تاثیر مثبت دارد و باعث بهبود رضایت زناشویی در آنان شده است. بنابراین توصیه میکنیم به ارائه محتوای آموزشی خودمراقبتی برای ارتقای رضایت زناشویی در زنان دیابتی سنین حوالی یائسگی توجه بیشتری شود.

کلمات کلیدی:
برنامه خودمراقبتی، تعارضات زناشویی، زنان دیابتی، سنین حوالی یائسگی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1911344/