مقایسه کوکریجینگ و کریجینگ تا روند بیرونی در برآورد توزیع مس

هدف اصلی در پروژه های تخمین ذخیره کاهش واریانس تخمین و عدم قطعیت به منظور افزایش قدرت تصمیم گیری می باشد. این کاهش واریانس نیازمند حفاری های گسترده در منطقه است. از دیگر روش های کاهش واریانس تخمین که با صرفه هزینه کمتر قابل اجرا می باشد، روش های زمین آماری چند متغیره هستند. در این مطالعه روش کریجینگ با روند بیرونی به عنوان یک روش چند متغیره جهت کاهش واریانس تخمین مس معرفی شده است و نتایج آن با روش کوکریجینگ مورد مقایسه قرار گرفته است. به منظور تخمین چگونگی توزیع عیار مس در منطقه از داده های ضریب سولفیدی استفاده شد، زیرا نسبت به حفاری های انجام شده پوشش بیشتری در منطقه داشته و با هزینه کمتری نیز همراه بوده است. در روش کریجینگ با روند بیرونی فرض بر این است که متغیر اولیه به صورت یک تابع خطی از متغیر ثانویه می باشد. یکی از مزیت های این روش توانایی در کنترل مدل روند است. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از روش کریجینگ با روند بیرونی نسبت به روش کوکریجینگ سبب بهبود کیفیت نتایج توزیع مس شده است. اعتبار سنجی نتایج با استفاده از روش اعتبار سنجی حذفی انجام شد. بر اساس معیارهای میانگین قدر مطلق خطا (MAE)، ریشه ی دوم میانگین مربع خطا (RMSE) و ضریب همبستگی مقادیر مشاهده ای و واقعی (R)، روش کریجینگ با روند بیرونی نتایج بهتری را نشان می دهد.

Keywords:

واریانس تخمین , ضریب سولفیدی , کرایچینگ با روند بیرونی , کوکریجینگ