محمد ابراهیم خواجه پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد عمران-آب، دانشگاه رازی کرمانشاه
افشین اقبالزاده - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه رازی کرمانشاه
مرتضی افتخاری - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه رازی کرمانشاه
میترا جوان - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه رازی کرمانشاه

سد ۱۵ خرداد نخستین آبگیری که آبی لب شور را در ایران انبار می کند به وجود آورده است. این مخزن با حجم کل ۲۰۰ میلیون مترمکعب در سال ۱۳۷۳ به پایان رسید. در آغاز بهره برداری، اندازه ی کل مواد جامد محلول در مخزن ۶۰۰ میلی گرم بر لیتر بود؛ پس از گذشت ۵ سال این مقدار به ۲۵۰۰ میلی گرم بر لیتر رسید. در این مقاله برای واسنجی دما و شوری در مخزن سد پانزده خرداد از شبیه دو بعدی متوسط گیری شده در عرض آبگیر با کاربرد CE-QUAL-W۲ استفاده شد. پس از واسنجی شبیه، تاثیر محل برداشت آب بر کاهش شوری در مخزن مورد بررسی قرار گرفت. سپس با کاربرد شبیه واسنجی شده شده، تاثیر محل برداشت آب بر کاهش شوری در مخزن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که تاثیر آن بر کاهش شوری در مخزن ناچیز بود. در ادامه، تاثیر کاهش شوری ورودی به مخزن بر اثر اعمال روشهای مدیریت در حوضه ی آبریز بررسی شد. نتایج نشان دادند که با کاهش ۲۵ درصد شوری ورودی، افزایش شوری در آب مخزن رشد کمتری داشته و با کاستن ۵۰ درصدی، می توان میزان شوری آب داخل مخزن را کاهش داد.

مخزن سد پانزده ی خرداد, کل مواد جامد محلول, CE-QUAL-W۲, کاهش شوری ورودی