علیرضا صفری - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
وحید صادقی فیروزابادی - استادیار روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی
حسن بنی اسدی شهر بابک - استادیار دانشگاه شهید باهنر، گروه روان شناسی،کرمان
سعید ایمانی - استادیار روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی
مهدیه دلاوری - کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه ازاد زرند کرمان

چکیده هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر لمس بر افسردگی کودکان است. بدین منظور، تعداد ۲۰ دختر و ۲۰ پسر ۱۲-۷ ساله با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از ۲۰ مرکز تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان کرمان انتخاب شدند.روش پژوهش از نوع شبه تجربی(پیش آزمون-پس آزمون) می باشد که پس از انتخاب آزمودنیها، مقیاس افسردگی کودکان فرم والدین ( CDS-P) ساخته شده توسط لانگ و تیشه (۱۹۸۷) اجرا شد و کودکانی که نمره آنان در آزمون بالاتر از ۱۷۵بود، انتخاب شدند. سپس ،مداخله لمس (نوازش کردن، دست کشیدن، غلغلک دادن ، در آغوش گرفتن، بوسیدن و آراستن) توسط مربیان هر روز به مدت ۶۰ دقیقه بر روی کودکان انجام شد. پس از ۱۰ هفته، مجدا آزمون افسردگی کودکان( CDS-P) اجرا شد. نتایج آزمون t نشان داده که لمس بر کاهش افسردگی کودکان و در خرده مقیاسهای آزمون به غیر از خرده مقیاس لذت و خوشی متفرقه ،اثر معنی دار دارد. علاوه بر این، نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که اثر متقابل لمس و مدت نگهداری بر کاهش افسردگی، معنی دار است .با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود، در درمان و کاهش افسردگی کودکان از روش لمس استفاده شود.

لمس, افسردگی, کودکان