آرمینا شفیعی
ابراهیم چاردولی

فیلم «مجبوریم» روایتی از رویدادی است که سه زن از طبقه های اجتماعی و فرهنگی متفاوت را به یکدیگر مرتبط می کند. «گل بهار» نمی تواند باردار شود و به همین خاطر با وکیلی به نام «سارا» آشنا می شود. سارا در مسیر یافتن پاسخ به دنبال «دکتر پندار» می رود و متوجه انجام عمل توبکتومی بدون رضایت و آگاهی موکلش می شود. روش «عقیم سازی توبکتومی» که از روش های ایمن و موثر برای کنترل دائمی باروری است باید با استانداردهای بالینی مناسب با رضایت کامل، آزاد و آگاهانه فرد انجام شود. بااین حال گاهی گروه های خاص جمعیت ازجمله مبتلایان به اچ،آی وی، افراد توان جو، اقلیت های قومی و جنسی یا طبقات فقیر ممکن است در معرض عقیم سازی بدون رضایت و آگاهی قرار گیرند، درحالی که هر دو گروه مردان و زنان در معرض چنین شیوه هایی قرار دارند، زنان بیشتر تحت تاثیر آن هستند. همچنین شیوه های اجباری مانند عقیم سازی غیرقانونی، حقوق زنان را بر تمامیت جسمانی خود نادیده می گیرد. در روایت فیلم نیز منازعه از یک سو درباره حق بر تمامیت جسمانی بیمار است و از سوی دیگر مصلحت گل بهار و پایان دادن به سواستفاده روانی و فیزیکی از او. فیلم مجبوریم روایتی از تلاش های هر سه زن برای تلاش در راه حق، مصلحت و آن چیزی است که از دید هر کدام بهتر است. داده های این پژوهش از طریق منابع کتابخانه ای جمع آوری شده و با روش توصیفی تحلیلی بررسی می شود.

No Choice movie, law and cinema, right to Bodily integrity, women's rights, expediency., فیلم سینمایی مجبوریم, حقوق و سینما, حقوق زن, مصلحت عمومی, حق بر تمامیت جسمانی.