سوسن سهامی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
عنایت اله حسین زئی - کارشناسی ارشد
عاطفه پرویززاده - کارشناسی ارشد روانشناسی صنعتی و سازمانی

تدوین مقیاسی برای سنجش بزهکاری نوجوانان و جوانان و تعیین اعتبار و ساختار عاملی آن هدف پژوهش حاضر بود. پس از بررسی ابرازهای این حوزه و در نظر گرفتن شرایط فرهنگی، ویژگیهای اجتماعی جامعه ایران و نظریه های جامعه شناسی مقیاس چندبعدی بزهکاری نوجوانان و جوانان در ۲۰ گویه تنظیم شد. روش تحقیق پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان شهر آبادان بود. ۳۷۲ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای بر اساس مناطق شهر آبادان انتخاب شدند. داده­ها به روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی تحلیل شدند. تحلیل عاملی اکتشافی با مولفه­های اصلی نشان داد که مقیاس بزهکاری ۴ بعدی (مصرف مواد، بزه اخلاقی، بزه سطح پایین و قانون گریزی) است، آزمون KMO برابر با ۷۵/۰ و در سطح مطلوب بود و آزمون کرویت بارتلت از نظر آماری معنادار بود. همچنین این ابعاد ۰۵/۴۰درصد واریانس مقیاس بزهکاری را تبیین می کنند. میزان آلفای کرونباخ کل مقیاس و خرده مقیاس­ها به ترتیب ۸۵/۰، ۸۹/۰ ، ۸۲/۰، ۷۰/۰ و ۶۲/۰ بود. در نتیجه این مقیاس از روایی و اعتبار مناسبی برخوردار است و می­توانند در سنجش و ارزیابی میزان بزهکاری نوجوانان و جوانان به کار رود.

بزهکاری, نوجوانان, جوانان, اعتباریابی