بررسی و مقایسه وضعیت بهداشت محیط در آرایشگاههای زنان و مردانه شهر بروجن 1383

Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,826

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH07_042

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1392

Abstract:

توجه به بهداشت و بهسازی محیط پیرامون انسان در سلامت فرد و جامعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آرایشگاه از جمله اماکنی است که توجه به بهداشت و بهسازی آن قابل اهمیت است چرا که عدم رعایت بهداشت و استفاده از وسایل و ابزار کارآلوده مانند حوله، شانه، تیغ و ... منجر به گسترش بیماریهای پوستی، عفونتهای قارچی، باکتریهای ویروسی می گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه وضعیت بهداشت محیط آرایشگاههای مردانه و زنانه شهر بروجن و در جهت ارتقای سطح بهداشت و سلامت جامعه صورت پذیرفت. روش: مطالعه اخیر مقطعی و توصیفی- تحلیلی بوده و از طریق چک لیست داده های مربوط به 24 شاخص بهداشتی در 60 آرایشگاه زنان از بین 90 آرایشگاه موجود و 20 آرایشگاه مردانه از بین 28 آرایشگاه موجود گردآوری شده و پس از طبقه بندی به 5 معیار «بهداشت فردی» و «بهداشت لوازم کار» «وضعیت ساختمان»، «بهداشت محیط کار» و «شاخصهای متفرقه» توسط نرم افزار SPSS 11 تجزیه و تحلیل گردیده و بوسیله آزمون مجذور کای مقایسه بین آرایشگاههای مذکور انجام شد. نتایج: 18 شاخص از 24 شاخص بهداشتی در 95% از آرایشگاههای زنان و 15 شاخص از این 24 شاخص در 95% از آرایشگاههای مردانه مطلوب بودن از لحاظ معیار بهداشت فردی که خود شامل 5 شاخص می گردید. 7 درصد از آرایشگاههای زنان و 18 درصد از آرایشگاههای مردانه مورد مطالعه وضعیت نامطلوب داشتند که آزمون مجذور کای با P.value=0.019 نشانگر تفاوت معنی دار آماری بود. قابل ذکر است که 73 درصد آرایشگران زنان و 50 درصد آرایشگران مردانه دوره ویژه بهداشت صنوف را گذرانده بودند. از نظر معیار ابزار و وسایل اکر ک ه شامل 3 شاخص بود 2/7 درصد از آرایشگاههای زنان و 18/3 از آرایشگاههای مردانه وضعیت نامطلوب داشتند که این اختلاف P.value=0.001 معنی دار بود. از نظر معیار وضعیت ساختمان آرایشگاه 9/2 درصد آرایشگاههای زنان و 15/7 درصد آرایشگاههای مردانه از وضعیت نامطلوب برخوردار بودند. ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (P.value=0.134) از نظر معیار بهداشت محیط در 16/6 درصد آرایشگاههای زنان و 6/7 درصد آرایشگاههای مردانه وضعیت مطلوب نبود و آزمون مجدور کای P.value=0.03 نشانگر معنی دار بودن اختلاف بین دو گروه آزایشگاه بود. انجام اعمال غیر قانونی نظیر تاتو، الکترولیز و غیره و فروم لوازم آرایش ظاهراً در هیچیک از آرایشگاههای مردانه و زنانه مورد مطالعه مشاهده نگردید. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد آرایشگاههای زنانه از نظر 2 معیار بهداشت فردی و بهداشت وسایل و ابزار کا ر از درصد مطلوبیت بالاتر با تفاوت معنی دار نسبت به آرایشگاههای مردانه برخوردار بودند، از لحاظ معیار وضعیت ساختمان هر چند درصد مطلوبیت آرایگشاههای زنانه بیش از مردانه بود، ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود و تنها از نظر معیار بهداشت محیط کار، آرایشگاههای مردانه درصد مطلوبیت بیشتری داشتند. با توجه به اینکه درصد بیشتری از آرایشگران زن (73%) در دوره ویژه آموزشی بهداشت صنوف شرکت نمودهاند احتمالاً این عامل در برتری آرایشگاههای زنان بی تأثیر نبوده است. بنابراین چند درصد آرایشگاههای با وضعیت بهداشتی مطلوب نشانگر نفعالیتهای قابل توجه واحد بهداشت محیط و حرفه ای شبکه بهداشت و درمان شهرستان می باشد ولی به نظر می رسد بایستی با اهتمام بیشتر در امر آموزش آرایشگران و با تأکید ویژه بر آرایشگاههای مردانه از طریق تغییر دانش، نگرش و عملکرد آرایشگران در ارتقای وضعیت بهداشت آرایشگاهها تلاش نمود.

Authors

معصومه معزی

متخصص پزشکی اجتماعی- کارشناس مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی علوم پزش

بهروز پورحیدر

سرپرست بکه بهداشت و درمان شهرستان بروجن

فرشته اعلایی

کارشناس بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان شهرستان بروجن