بررسی وضعیت بهداشت محیط مدارس ابتدایی شهرستان شهر کرد در سال تحصیلی 81-80

دانش آموزان از سرمایه های عمده انسانی هر جامعه محسوب می گردند و توجه به سلامت آنان و ارتقای بهداشت محیط تحصیلی آنان نوعی سرمایه گذاری جهت نسل های آینده است. مدرسه محیطی است که دانش آموزان حداقل 20% اوقات خویش را در آن سر می کنند و بنابراین آموزش و رشد شخصیت آنان به روشهای آموزش صحیح و مناسب، فضای فیزیکی مطلوب و محیط روانی مساعد بستگی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت بهداشت محیط مدارس ابتدایی شهرستان شهر کرد و در جهت ارتقای بهداشت مدارس صورت پذیرفت. روش: نوع مطالعه توصیفی مقطعی بوده و از طریق پرسشنامه اطلاعات مربوط به وضعیت بهداشت محیط 318 مدرسه ابتدایی روستایی و شهری شهرستان شهر کرد گردآوری گردیه و توسط نرم افزار SPSS 11 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: 100% مدارس مورد مطالعه دارای ساختمان تیرآهن و آجری بوده و از نظر استحکام وضعیت مطلوب داشتند و 88/7 درصد از موقعیت و محل مناسب برخوردار بودند. وضعیت ایمنی مدارس از نظر وجود نرده و حفاظ حیاط، پنجره و پله ها، عدم لغزندگی کف حیاط و وجود کپسولهای اطفاء حریق در بیش از 90 درصد مارد مطلوب بود. و کف، سقف و نور ک لاسها در بیش از 90% مدارس مطلوب بوده ولی دیوار کلاسها در 75 درصد مدارس وضعیت مطلوب داشت. آب آشامیدنی 100 درصد مدارس بهداشتی بوده اما تعداد آبخوریهای موجود در 75/8% موارد کافی بود. تعداد توالت ها در 90/9 درصد موارد و تعداد دستشویی ها در 88/4 درصد مدارس کافی بود و دستشویی ها در 4/82 درصد مدارس بهداشتی بودند. شیوه دفع فاضلاب و زباله در بیش از 95 درصد مدارس بهداشتی بود. 88/4 درصد مدارس از میز و نیمکت سالم برخوردار بوده وضعیت فروش اغذیه نیز در حدود 90 درصد مدارس مناسب ود. بحث و نتیجه: به نظر می رسد وضعیت بهداشت محیط مدارس ابتدایی شهرکرد تقریباً در حد مطلوب بوده اما شاخص هایی چون وضعیت سیم کشی برق مدارس به لحاظ روکار بودن، دیوار کلاسهای آموزشی از نظر رنگ آمیزی، وضعیت بهداشتی، کمبود تعداد آبخوری، توالت، دستشویی و وضعیت بهداشتی آنها ، کمبود میز و نیمکت سالم، نامناسب بودن محل مدرسه و شرایط فروش مواد غذایی غیر مجاز نیاز به اصلاح و بهبود وضعیت دارند و این امر مستلزم توجه بیشتر مسئولین محترم آموزش و پرورش و متولیان محترم بهداشت و درمان شهرستان و اختصاص بودجه مناسب جهت حل مشکلات بهداشتی مدارس می باشد.