رضوان امین الرعایا - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه علامه طباطبایی تهران
سمیه کاظمیان - استادیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی تهران
معصومه اسمعیلی - دانشیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی تهران

هدف از این پژوهش پیش­بینی تحمل پریشانی بر اساس مولفه­های ارتباطی خانواده مبدا در زنان مطلقه و غیرمطلقه بود. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش همه زنان مطلقه و غیرمطلقه شهر تهران در سال ۱۳۹۵ بودند. نمونه شامل ۳۰۰ زن (۱۵۰زن مطلقه و ۱۵۰ زن غیرمطلقه) بود که به روش نمونه­گیری تصادفی از بین مراجعان به مراکز قضایی خانواده و خانه سلامت شهدای صادقیه منطقه ۳ تهران انتخاب شدند. برای گرد­آوری داده­ها از مقیاس خانواده اصلی (هاوستات و همکاران،۱۹۸۵) و پرسش نامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر،۲۰۰۵) استفاده شد. داده­ها از روش تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید. نتایج نشان دادند که زنان غیر مطلقه از نظر ابعاد الگوهای ارتباطی و تحمل پریشانی وضعیتی بهتر را برای خود گزارش کردند و رضایت خاطر بیش تری داشتند و زنان مطلقه نسبت به زنان غیر مطلقه از الگوهای ارتباطی آشفته تر و از نظر تحمل پریشانی در سطح پایین تری بودند.

تحمل پریشانی, مولفه‎های ارتباطی خانواده, زنان مطلقه و غیر مطلقه