اکبر صیادکوه - دانشیار بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز.
معصومه بهمه ای - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یاسوج.

در میان آثار منثور کلاسیک بازمانده از دوره صفوی، «محبوب القلوب» برجستگی بیش تری یافته و با عنوان های «شمسه و قهقهه» یا «رعنا و زیبا» نیز شهره شد. در این اثر زنان نقشی برجسته دارند و این امر از نظر جامعه شناختی بر ارزش آن افزوده. روش پژوهش در این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای می باشد. پس از مطالعه نسخه ۱۳۳۶ کتاب محبوب القلوب و استخراج موردهایی که زن در آن نقشی پذیرفته، بر اساس تعاریف شخصیت، مطالب طبقه بندی شد. در نزدیک به نیمی از مجموع ۸۳ حکایتی که در این کتاب وجود دارد، زنان با نقش اصلی یا فرعی، هم راز، مخالف، مثبت یا منفی حضور دارند. در مجموع، در ۱۹ حکایت نقش زن، مثبت و در۲۰ حکایت منفی است. بنابراین، در این اثر هم به بعد منفی و هم بعد مثبت شخصیتی زن پرداخته شده است.

محبوب القلوب, نقش و شخصیت زن, دوره صفوی, میرزا برخوردار بن محمود ترکمان فراهی