یاسر رضاپور میرصالح - استادیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اردکان
محسن فلاح - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد
مصطفی صابری - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی

زنان سرپرست خانوار در معرض آسیب­های مختلف روانشناختی و اجتماعی هستند که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می­دهد. هدف از این پژوهش، بررسی اثر بخشی مداخله مبتنی بر آموزش مهارت­های زندگی بر کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان میبد بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع طرح­های دوگروهی پیش آزمون و پس آزمون با گروه گنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان بی سرپرست تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان میبد تشکیل می­دادند که تعداد ۳۰ نفر از این افراد با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش طی دوازده جلسه دو ساعته، دو بار در هفته، تحت آموزش مهارت­های زندگی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای آموزش، به تکمیل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی پرداختند. در نهایت داده­های جمع آوری شده با استفاده از آزمون کوواریانس چند راهه (مانکووا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت­های زندگی در افزایش کیفیت زندگی شرکت کنندگان گروه آزمایش تاثیر معنی داری داشت. این تاثیر در هر چهار زیر مقیاس این متغیر نیز معنی دار بود. با توجه به این یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که برای ارتقای کیفیت زندگی زنان بی سرپرست می­توان از آموزش مهارت­های زندگی استفاده کرد.

کیفیت زندگی, زنان بی سرپرست, مهارت های زندگی