خدامراد مومنی
مریم ضابط

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه سیستماتیک ارتباط زوجین بر افزایش رضایت زناشویی زنان انجام گرفت. پژوهش از نوع  آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون  وگروه کنترل بود. جامعه آماری شامل ۸۸ نفر از زنانی بود که در ۴ ماه نخست سال ۱۳۹۲ به مرکز مشاوره کانون زنان استانداری کرمانشاه مراجعه کرده و در پرسشنامه اینریچ نمره کمتر از ۱۵۲ کسب کرده بودند. از این تعداد  ۲۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شده و در ۲ گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی همراه همسرانشان در ۱۰ جلسه آموزش برنامه سیستماتیک ارتباط زوجین شرکت کرد و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. یک هفته پس از اتمام جلسات از گروه گواه و آزمایش پس آزمون به عمل آمد و ۲ ماه بعد از پس آزمون، آزمون پیگیری انجام شد. نتایج به کمک نرم افزار SPSS  به روش تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که مداخله توانسته است رضایت زناشویی و زیر مقیاس­های آن را به طور معناداری افزاش دهد(۰۵/۰ p <) و تاثیرآموزش­ها پس از پیگیری با فاصله زمانی۲ ماه نیز پایدار بود. می توان نتیجه گرفت آموزش برنامه سیستماتیک ارتباط زوجین در ارتقای رضایت زناشویی زنان نقش موثری دارد.

برنامه سیستماتیک ارتباط زوجین, رضایت زناشویی زنان