بهرام میرزاییان - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه روانشناسی
رمضان حسن زاده - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه روانشناسی
میترا مصلحی جویباری - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، گروه روانشناسی، رودهن، ایران

شواهدی در دست است که نشان می­دهد امید به آینده در به­زیستی و داشتن زندگی معنادار، تاثیر به سزایی دارد. شادکامی نیز به عنوان یکی از جنبه­های مهم روانشناختی در سال­های اخیر مورد توجه روانشناسان قرار گرفته، نقش و اهمیت باورها و تصور افراد از توانایی­های خود در شئون زندگی، بیش از پیش روشن گردیده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین سهم امید به آینده­ی معلمان در پیش­بینی شادکامی دانش آموزان بود. روش مطالعه­ی حاضر از نوع همبستگی می­باشد که در سال ۹۱-۹۰ در بین مدارس راهنمایی دخترانه­ی شهرستان قائم­شهر انجام شد. روش نمونه­گیری در این پژوهش تصادفی خوشه­ای است. بدین منظور۳۸۱ نفر از دانش­آموزان دختر مدارس راهنمایی دخترانه­ی شهرستان قائم­شهر به روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شدند و پرسشنامه­ی شادکامی "آکسفورد" (Oxford) و به ازای هر ده دانش­آموز یک معلم مربوط به همان پایه (کلا ۳۸ نفر) پرسشنامه­ی امیدواری" اشنایدر"(Snyder) را پر کردند. داده­ها با استفاده از آزمون (t) و ضریب همبستگی "پیرسون" تحلیل شد. با توجه به یافته­های پژوهش، بین امید به آینده­ی معلمان زن و میزان شادکامی دانش­آموزان دختر، رابطه وجود دارد و امید به آینده­ی معلمان می­تواند شادکامی دانش­آموزان را به طور موثر پیش­بینی کند.

امید به آینده, شادکامی, معلمان زن, دانش آموزان دختر