افتیچیا بامپاسیکا - پژوهشگر دکترا در گروه مطالعه جرم، امنیت و حقوق، موسسه ماکس پلانک، فرایبورگ، آلمان
سالار صادقی - دکترای حقوق کیفری و جرم شناسی، مدرس دانشگاه، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، ایران ترجمه

این مقاله به درهم تنیدگی فناوری هوش مصنوعی و سیستم های عدالت کیفری پرداخته و به طور ویژه مساله استفاده از هوش مصنوعی به عنوان سازوکار ایجاد دلیل در محاکمات کیفری را ارزیابی می کند. مقاله به طور ویژه حول سه نقطه کانونی می چرخد. نخست، زمینه را برای تجزیه و تحلیل زیر فراهم نموده و تعریف کوتاهی از هوش مصنوعی ارائه می دهد. در مرحله دوم، برخی از مولفه های برجسته را از رویه های اثباتی بررسی نموده و بر مهمترین ضعفهای هوش مصنوعی که میتوانند پیوستگی هموار هوش مصنوعی را در سیستم های عدالت کیفری به خطر بیندازند تمرکز می کند. سوم، راه هایی را که هوش مصنوعی می تواند بر حقوق دفاعی اساسی متهم تاثیر بگذارد ارائه می کند و با برخی الزامات ایمنی و پیشنهاداتی که می تواندانتقال به عصر عدالت کیفری هوش مصنوعی را تسهیل کند، به نتیجه می رسد.

هوش مصنوعی، عدالت کیفری، دلیل، حقوق دفاعی.