بهروز جوانمرد - دکتری حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه شهید بهشتی
نیکا جعفری - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب

جرم نفرت پراکنی رفتار یا گفتاری است که قربانی و بزهدیده را به دلایلی چون قومیت، نژاد، جنسیت، نسل، اعتقادات مذهبی و یا جهتگیریهای جنسی مورد هدف قرار میدهد. این جرم که بازتابی از سلطه و تفوق گروه اکثریت در برابر گروه اقلیت است، ضمن اینکه از چالشهای مورد مناقشه نظام کیفری میباشد، نمودی از نفی حقوق بشر است. این جرم که در حقوق کیفری ایران مسبوق به سابقه به صورت موردی یعنی با انگیزه های نژادی و قومیتی است، دارای ویژگیهایی چون خشونتآمیز و تعصبآمیز بودن و فقدان رابطه میان بزهکار و بزهدیده است. در حقوق کیفری انگلستان مقررات خاصی در خصوص رفتارهای با انگیزه های نفرت آمیز به تصویب رسید است. نتایج به دست آمده در این تحقیق که به روش تحلیلی- توصیفی و با استناد به منابع کتابخانه ای انجام گرفته، حاکی از آن است که فضای مجازی به دلیل سهولت و ارزانی، جایگاه مستعدی برای انتشار مباحث نفرت برانگیز میباشد. نویسندگان حاضر در نوشتار پیشرو نگاهی تطبیقی به سیاست جنایی تقنینی ایران و انگلستان در خصوص مقابله با نفرت پراکنی در فضای مجازی داشته اند.

جرائم مبتنی بر نفرت، فضای مجازی، سیاست جنایی تقنینی، نفرتپراکنی در فضای مجازی