محمود صمدی لرگانی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
میثم کاویانی - کارشناس ارشد مدیریت مالی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهر
امیررضا عبدالله پور - کارشناس ارشد مدیریت کارآفرینی دانشگاه شهید بهشتی
نوید صمدی لرگانی - کارشناس ارشد حسابداری- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

یکی از روش های معمول ارزیابی پروژه ها، نرخ داخلی (irr) می باشد. اما مهمترین مشکلی که این روش با آن روبرو است، وجود چند نرخ بازده داخلی برای یک پروژه است که تصمیم در باره قبول و یا رد آن تصمیم گیری را دشوار می سازد. آنچه که معمولاً بیان می شود این که وجود چند نرخ بازده داخلی، حالتی ابهام آمیز برای پروژه بوجود می آورد. دلیل اصلی مواجه شدن با نرخهای چندگانه در یک پروژه، جریان های نقدی نامتعارف می باشند. این مقاله نشان می دهد زمانی که یک پروژه جریانات نقدی نامتعارف دارد برای ارزیابی آن می توانیم از سایر تکنیک ها استفاده نمائیم. این تکنیک ها شامل نرخ بازده داخلی تعدیل شده (MIRR)، نرخ بازده مدیریت مالی (FMRR) و روش انباشت (تراکم) سرمایه (cpa) می باشند که می توانند از طریق حذف جریان های نقد منفی (خروجی) و بدون مواجه شدن با نرخ داخلی چندگانه، ضمن ارزیابی پروژه های سرمایه ای، جایگزین نرخ بازده داخلی شوند. لذا با توجه به اینکه این تکنیک ها یا ناشناخته اند و یا کمتر مورد استفاده قرار گرفته اند. در این مطالعه به تبیین کاربرد هر یک از این تکنیک ها در ارزیابی پروژه های سرمایه ای پرداخته می شود.

؛CPA, FMIRR, MIRR, IRR، نرخ های چندگانه