فاطمه فرهادی - گروه تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
میرهادی حسینی - گروه تاریخ دانشگاه خوارزمی تهران
علی اصغر رجبی - گروه تاریخ دانشگاه خوارزمی تهران

چکیده: بررسی هر انقلابی نیاز به مطالعه زمینه ها و سرچشمه های مختلف آن می باشد. یکی از مهم ترین زمینه های آن می تواند برنامه های اقتصادی باشد. بعد از جنگ جهانی دوم وضعیت اقتصادی مردم در شرایط ناخوشایندی قرار داشت. محمدرضا پهلوی برای بهبودی وضعیت مردم، برنامه های اقتصادی را در ایران شروع کرد. این برنامه ها در زندگی اجتماعی مردم تاثیر زیادی داشته است و بسیاری، برنامه های توسعه عمرانی و اصلاحات ارضی را مسبب اختلاف طبقاتی و شکاف های اقتصادی توجیه کرده اند و زمینه های انقلاب ۵۷ را یافتن نقش و جایگاه این برنامه ها می دانند. بنابراین، درک درست این نوسازی اقتصادی می تواند به عنوان یکی از علل شناخت تحولات این دوره و دگرگونی های اجتماعی باشد. پرداختن به تاثیر برنامه های اقتصادی در زندگی طبقات پایین، طبقه متوسط جدید، طبقه متوسط سنتی و طبقه بالا از جمله ضرورت هایی است که در تاریخ این دوره باید مورد بررسی قرار گیرد. زیرا پس از بحران اقتصادی سال ۱۳۵۴ با ائتلاف این طبقات، انقلاب ۱۳۵۷ به وقوع پیوست. ازاین رو این پژوهش به بررسی رابطه برنامه های نوسازی اقتصادی و اختلاف طبقاتی به روش توصیفی- تحلیلی می پردازد.

واژگان کلیدی: پهلوی دوم, برنامه های عمرانی, اصلاحات ارضی, اختلاف طبقاتی, انقلاب ۵۷