مریم راه بانی - دانشیار، گروه علوم غیرزیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
رحیمه شمسایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم غیرزیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
زرافشان سالاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم غیرزیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
دانیال قادری - دانشجوی دکتری، گروه علوم غیرزیستی جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس

مناطق ساحلی نواحی حساس و ازنظر اقتصادی-اجتماعی بااهمیت هستند که باتوجه به شرایط محیطی دریا و یا توسعه ای مستعد تغییرات هستند. آگاهی از روند تغییرات می تواند نقش کلیدی در مدیریت فعالیت های توسعه ای داشته باشد. جزیره کیش واقع در شمال خلیج فارس، یکی از مقاصد مهم گردشگری و اقتصادی است و به عنوان سکونتگاهی جذاب مورد توجه است. آگاهی از وضعیت تغییرات خط ساحلی این جزیره از ملزومات مباحث مدیریت یکپارچه نواحی ساحلی خواهد بود. در این مطالعه با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست ۵، ۷ و ۸ مقدار و نرخ تغییرات خط ساحلی جزیره کیش در بازه سال های ۱۹۸۸ تا ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار گرفته است. با استفاده از شاخص NDWI بهترین وجه تمایز دو محیط آب و خشکی برآورد شده و با استفاده از طبقه‎بندی نظارت نشده K-means دو محیط از یکدیگر تفکیک شده است. خطوط استخراج شده با استفاده از ابزار DSAS در محیط GIS مورد تحلیل قرار گرفته است. با استفاده از شاخص های SCE وNSM مقدار تغییرات و با استفاده از شاخص های EPR وLRR نرخ تغییرات برآورد شده است. نتایج نشان می دهد که تغییرات بلندمدت خط ساحلی (در طی ۳۲ سال) عمدتا به شکل خطی و منظم بوده است. بخش عمده ای از ساحل جزیره کیش تغییرات کم (حدود ۰/۲ تا ۰/۲- متردرسال) داشته است و به ترتیب به میزان ۱۷ و ۱۹ درصد از ساحل جزیره فرم تغییرات فرسایش و انباشت رسوب بوده است و همچنین تنها ۱۸۰ متر از ساحل که مربوط به منطقه ساحل ماشه است با نرخ بالای فرسایش به میزان بیش از ۲/۰ متردرسال همراه بوده است.

جزیره کیش, تغییرات خط ساحلی, DSAS, NDWI, K-means