دانا رحیمی - University of Esfahan
جواد خوشحال دستجردی - University of Esfahan
داریوش رحیمی - University of Esfahan

در بین بلایای طبیعی، سیلاب بیشترین تلفات انسانی را در بر می­گیرد. آسیب­های اقتصادی سیلاب در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران بیشتر بوده و رخداد آن خصوصا در ماه­های سرد سال در غرب کشور بسیار زیاد است. هدف از پژوهش حاضر تحلیل سینوپتیک شدیدترین سیلاب تاریخی رخ داده شده(۱۲ فروردین ۱۳۹۸) در حوضه کرخه می­باشد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و رویکرد آن محیطی به گردشی است. تحلیل سامانه­های همدید سیلاب­های بزرگ مانند سیلاب ۱۲ فروردین ۱۳۹۸ نشان می­دهد که وجود سامانه­های پرفشار غرب اروپا، دریا سیاه، شرق خزر و کم فشار شمال دریای سرخ، شرق مدیترانه هماهنگ با سامانه­های پرارتفاع غرب اروپا، کم­ارتفاع شرق مدیترانه همراه با افت دما حدود ۵۰ درجه سلسیوس( دما در سطح دریا در شرق مدیترانه و دریای سرخ حدود ۲۵ درجه و در تراز میانی جو ۲۵- درجه سلسیوس) همچنین فرا رفت رطوبت از مناطق دریای عرب، شمال اقیانوس هند، دریای سرخ، دریای عمان و خلیج فارس و همراه با ریزش هوای سرد عرض­های میانی بر روی منطقه و استقرار رودباد قطبی(هسته ای آن تا ۷۰ متر) و استقرار بخش جلوی رودباد و منطقه چرخندگی مثبت بر روی منطقه ساختار سامانه­های همدید موجد سیلاب منطقه را نشان می­دهد.

Synoptic Analysis, Flood, April ۲۰۱۹, Karkheh Basin, تحلیل سینوپتیک, سیلاب, فروردین ۱۳۹۸, حوضه کرخه