عزیز رضایی - PGU
رحیم نیکخواه - PGU
محمد امین کهنمو - PGU

چکیده میوه توت فرنگی پس از برداشت به دلیل تنفس شدید، بافت لطیف، میزان آب فراوان، و حساسیت زیاد به  عوامل بیماری­زا،  حساس و فسادپذیر بوده و به همین دلیل عمر انبارمانی کوتاهی دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر پوشش­­های خوراکی موسیلاژ و اسانس­های گیاهی بر افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت میوه توت­ فرنگی رقم پاروس در مدت ۱۲ روز  نگهداری در انباری با دمای ۴ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵±۷۵ درصد، طراحی و اجرا شد. اثر اسانس­­های آویشن، زنیان و موسیلاژ­های اسفرزه و کتان و ترکیب آن­­ها با یکدیگر، جهت پوشش­دار نمودن میوه توت­­فرنگی استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا و پارامترهایی مانند درصد پوسیدگی، سفتی بافت میوه، اسکوربیک اسید، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) و اسیدیته (pH) آب میوه ۴، ۸ و ۱۲ روز پس از انبارمانی اندازه­گیری شد. براساس نتایج  با پیشرفت زمان انبارداری در پارامترهایی مانند ویتامین ث، TA، سفتی بافت و آنتوسیانین روند کاهشی و در درصد پوسیدگی و pH آب میوه روندی افزایشی داشتند. به­ طور کلی تیمار­های پوششی موسیلاژ و اسانس به تنهایی یا ترکیب با یکدیگر برای نگهداری و پس از برداشت توت­ فرنگی رقم پاروس مناسب می­باشد. تیمار ترکیبی اسفرزه به همراه اسانس­های آویشن و زنیان با داشتن بیش­ترین تاثیر بر خصوصیات کمی و کیفی میوه­های توت­فرنگی در این پژوهش به عنوان تیمارهای برتر معرفی می­گردد.

Ajowan, Anthocyanin, Flax, Psyllium, Thyme., واژ های کلیدی: اسفرزه، آویشن، آنتوسیانین، زنیان، کتان.