فریدون امیدی نسب - دانشیار سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

بطور کلی مخازن هوایی ذخیره مایعات به علت شکل پذیری و ظرفیت جذب انرژی کم برای سطح نیروهای لرزه ای بالاتری نسبت به ساختمان ها طراحی می شوند. به طوریکه برای یک مخزن با شکل پذیری کم، ضریب برش پایه آن در حدود ۶ تا ۷ برابر بزرگتر از ضریب برش پایه یک ساختمان شکل پذیر است و برای یک مخزن با شکل پذیری بالا، این نسبت در حدود ۳ تا ۴ برابر در تمام استانداردها می باشد. در استاندارد ۲۸۰۰، ویرایش چهارم برای مخازن هوایی ذخیره مایعات ضریب رفتار ۲ و ۳ لحاظ شده است. در نشریه ۳۸ ضریب رفتار برای مخازن هوایی مطابق با استاندارد ۲۸۰۰ ارائه شده است. نتایج نشان داد که در استاندارد ۲۸۰۰، نسبت ضریب برش پایه مخزن به ضریب برش پایه ساختمان شکل پذیر در پهنه با خطر نسبی خیلی زیاد به ترتیب برای مخازن با ضریب رفتار ۳ و ۲ در پریودهای کوتاه، به ترتیب برابر با ۳.۵ و ۵،۲۵ بوده در حالیکه این مقدار در نشریه ۳۸ به ترتیب ۴ و ۶ حاصل شده است. همچنین نتایج نشان دادکه مقدار نسبت ضریب برش پایه مخازن به ساختمان در پریودهای کوتاه، برای هر دو ضریب رفتار و چهار نوع خاک در نشریه ۳۸ به مقدار ۱۴ درصد بیشتر از نتایج ویرایش چهارم استاندارد ۲۸۰۰ است. مقدار نسبت ضریب برش پایه مخازن به ساختمان در پریودهای بلند، برای هر دو ضریب رفتار و چهار نوع خاک در نشریه ۳۸ به مقدار حداکثر ۳۶ درصد کمتر از نتایج ویرایش چهارم استاندارد ۲۸۰۰ است.

مخازن هوایی, طیف طرح, استاندارد ۲۸۰۰, شکل پذیری, نیروی طراحی لرزه ای, نشریه ۳۸