اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر خودکنترلی و تحمل پریشانی نوجوانان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر
عنوان مقاله: اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر خودکنترلی و تحمل پریشانی نوجوانان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر
شناسه ملی مقاله: JR_JSPUM-12-4_006
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JSPUM-12-4_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
شهلا سلیمی - دکتری روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شمیلا غیرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد شیراز، دانشگاه ازاد اسلامی، شیراز، ایران
خلاصه مقاله:
شهلا سلیمی - دکتری روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
شمیلا غیرتی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد شیراز، دانشگاه ازاد اسلامی، شیراز، ایران
اهداف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر خودکنترلی و تحمل پریشانی نوجوانان اختلال بی نظمی خلق اخلالگر انجام شد. مواد و روشها: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پسر ۱۰ تا ۱۷ ساله شهر کازرون در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. نمونهی پژوهش ۳۰ نفر از دانشآموز پسر دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر بود که از میان دانشآموزان پسری که نمرهی بالا در پرسشنامه غربالگری لاپورته و همکاران (۲۰۱۹) بود به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل (۱۵ نفر در هر گروه) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش، مصاحبه بالینی ساختاریافته، مقیاس خود کنترلی (تانجی و همکاران، ۲۰۰۴) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) بود. دادههای جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که هر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر افزایش خودکنترلی و تحمل پریشانی کودکان اختلال بی نظمی خلق اخلالگر تاثیر معناداری دارند (۰۰۱/۰≥P). نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که از رفتاردرمانی دیالکتیکی میتوان به عنوان روشهای مداخلهای مناسب در کنار درمان دارویی سود جست.
کلمات کلیدی: رفتاردرمانی دیالکتیکی, خودکنترلی, تحمل پریشانی, اختلال بی نظمی خلق اخلالگر, نوجوانان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1918819/