فرشته پورمحسنی کلوی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
ساناز عینی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محمد طاهر مطهری - کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
متینه عبادی کسبخی - دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه مدل­یابی علی اعتیاد به تلفن همراه براساس ناگویی هیجانی و مشکلات ارتباطی با نقش میانجی سیستم ­های مغزیی- رفتاری در دانش ­آموزان انجام شد.روش­ها: دانش ­آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان خلخال جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که از این جامعه ۲۸۰ نفر به روش نمونه ­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب و به پرسشنامه­ های ناگویی هیجانی تورنتو، سیستم­ های مغزی- رفتاری کارور- وایت، پرسشنامه مشکلات رفتاری بارخام و همکاران و پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه سواری پاسخ دادند. داده­ های جمع ­آوری شده، با استفاده از مدل­یابی معادلات ساختاری (SEM) به وسیله نرم­افزار SPSS و Lisrel ۸.۸ تجزیه و تحلیل شد.یافته­ ها: نتایج نشان داد که ناگویی هیجانی و مشکلات ارتباطی بر اعتیاد به تلفن همراه به طور مثبت و معنادار تاثیر دارند (۰۱/۰>P). همچنین ناگویی هیجانی و مشکلات ارتباطی علاوه بر این تاثیر مستقیم با میانجی­گری سیستم­های مغزی- رفتاری، به طور غیرمستقیم نیز بر اعتیاد به تلفن همراه تاثیر داشتند.نتیجه ­گیری: این یافته ­ها ضرورت توجه جدی برنامه ­ریزان و مسئولین امر را به رواج روزافزون استفاده از تلفن همراه، استفاده آسیب­ زا از آن و بخصوص پیامدهای منفی آن را در دانش ­آموزان نشان می ­دهد.

ناگویی هیجانی, مشکلات ارتباطی, سیستم های مغزی- رفتاری, اعتیاد به تلفن همراه