نقد و بازبینی سازه ها، به ویژه سازه های رایج، لازمهی تسریع رشد علوم سازمانی است. از جملهی سازه های جدیدی که در حوزهی کار تیمی مطرح شده و اقبال نسبتا مناسبی هم به آن وجود دارد، سازهی کیفیت کار تیمی است. کیفیت کار تیمی را هوگل و گموئندن (۲۰۰۱) برای گردآوری کلیهی تعاملات تیم در یک سازه تعریف کردند. مقالهی آنها دارای اشکالات مهمی است که در این مقاله هم در ساحت نظر و هم به صورت تجربی بررسی می شود. در این مطالعه به صورت نظری و تجربی نشان داده می شود بهکارگیری سازهی کیفیت کار تیمی در مدل های مختلف به عنوان زیربنای تعاملات تیم توجیه پذیر نیست. در عین حال شیوهی مفهوم سازی و عملیاتی سازی این سازه نیز دچار مشکلات جدی است. به منظور اصلاح این مسئله، مفاهیم تلاش و توازن مشارکت در این سازه با هم یکی شده و مفاهیم تعارض، هدف گذاری و تصمیم گیری به آن افزوده شده است. به این ترتیب ترکیب جدیدی از گزاره ها در قالب پرسشنامهای جدید برای سنجش تعاملات تیم ارائه شده است که با استفاده از داده های آماری ۱۵۲ دانشجوی ایرانی و روش مدل معادلات ساختاری، برتری آن بر مدل پیشین کیفیت کار تیمی نشان داده شده است. در انتهای مقاله نیز به کاربردها، محدودیت ها و پیشنهادها برای پژوهش های آتی پرداخته می شود.

کیفیت کار تیمی, ابزار اندازه گیری تعاملات تیم, پرسشنامهی کیفیت کار تیمی