مقایسهمیان تفاسیر هایدگر و گادامر درباب دیالکتیک افلاطون
عنوان مقاله: مقایسهمیان تفاسیر هایدگر و گادامر درباب دیالکتیک افلاطون
شناسه ملی مقاله: JR_MIKHU-4-8_013
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_MIKHU-4-8_013
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
کاظم هانی - Allameh Tabataba'i University.
خلاصه مقاله:
کاظم هانی - Allameh Tabataba'i University.
هایدگر و گادامر به افلاطون رجوع می کنند تا راهی برای بحران بی معنایی تمدن غربی پیدا کنند. هایدگر معتقد است افلاطون بهدلیل طرح آموزه ایده ها، آغازگر فراموشی وجود و مسبب بحران غرب است. او به تمثیل غار افلاطون رجوع می کند تا چگونگی این فراموشی را وضوح ببخشد. در این تمثیل، دیالکتیک بهمعنای سیر از عالم محسوس به عالم معقول است. هایدگر در تفسیرش از افلاطون به همین معنا توجه می کند و سایر معانی دیالکتیک از قبیل گفتگو، روش ترکیب و تقسیم و ... را نادیده می گیرد. البته او در درسگفتار سوفسطائی افلاطون دیالکتیک را به سخن مرتبط می کند و به نقد آن می پردازد. بهطور کلی هایدگر دیالکتیک را معضلی برای فلسفه می داند. برخلاف هایدگر، گادامر به معانی مختلف دیالکتیک در فلسفه افلاطون توجه می کند و سیر تکاملی آن را مدنظر قرار می دهد. تاکید گادامر بر گفتگوی موجود در محاورات سقراطی و همچنین روش ترکیب و تقسیم موجود در محاورات متاخر سبب می شود که او فلسفه افلاطون را فلسفه ای پویا و زنده لحاظ کند. در نظر گادامر گفتگو و دیالکتیک موجود در محاورات افلاطون می تواند ما را از بحران کنونی غرب نجات دهد. این نوشتار درصدد است با روشی توصیفی-تحلیلی، این نکته را بررسی و تبیین کند که چگونه پرداختن به معانی مختلف دیالکتیک سبب می شود که هایدگر و گادامر دو تفسیر متفاوت از افلاطون ارائه دهند.
کلمات کلیدی: Plato, Heidegger, Gadamer, Dialectic, Idea, Dialogue, افلاطون, هایدگر, گادامر, دیالکتیک, ایده, گفتگو
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1919721/