بهزاد ذوالفقاری
مسعود صادقی
ایمان تیری
مقداد یوسفعلی تبار

گیاهان به عنوان منبع لایزال و ناگزیر غذایی و درمانی از دیرباز مورد توجه بشر بوده اند و در سال های اخیر این توجه دو چندان شده است. در این راستا به نظر می رسد انجام مطالعات اتنوبوتانی راهکاری برای ساماندهی و پاسخگویی به این نیاز روز افزون به گیاهان دارویی باشد. سرزمین ایران با سابقه ی دیرین تاریخی، فرهنگی و تنوع جغرافیایی می تواند خاستگاه مناسبی برای چنین مطالعاتی باشد. مطالعه ی حاضر در جهت جمع آوری، شناسایی و بررسی اتنوبوتانی گیاهان منطقه ی بابل صورت پذیرفته است. در این مطالعه گیاهان جمع آوری شده متعلق به ۵۵ خانواده بودند که در این بین خانواده های Asteraceae ، Rosaceae و Lamiaceae هرکدام به ترتیب با ۸ ، ۸ و ۷ گونه ی گیاهی بیشترین سهم را به خود اختصاص دادند. از آنجایی که در استان مازندران نیز پراکنش خانواده های مذکور نسبت به بقیه ی خانواده ها بیشتر است، یافته ی مذکور قابل پیش بینی بود. از میان گیاهان جمع آوری شده، ۱۵ گونه دارای کاربرد محلی و سنتی بوده و ۴ گونه نیز مصرف خوراکی داشتند. گیاهان دارای مصرف سنتی، بیشتردر خانواده های Asteraceae، Lamiaceae و Apiaceae قرار داشتند. با توجه به این نتایج به نظر می رسد نگاه ویژه به مستندسازی فرهنگ درمانی ایرانیان می تواند ضمن حفظ این میراث راهگشای پژوهش های بسیاری گردد.

Babol, Native plants, Ethnobotany, Traditional Iranian Medicine, بابل, گیاهان بومی, اتنوبوتانی, طب سنتی