آزاده چوب فروش زاده - دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
عذرا محمدپناه اردکان - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه اردکان
رویا شفیع زاده - کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشکده ی علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران.
الهه شیروی - کارشناس ارشد مشاوره مدرسه، دانشکده ی علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر شفقت به خود بر بحران هویت میانسالی و اضطراب مرگ میانسالان شهر اصفهان بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون– پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل۶۵۰ زن بازنشسته سازمان بهزیستی شهر اصفهان در رده سنی ۴۰ تا ۶۰ سال در سال۱۳۹۹ بودند که تعداد ۳۰ نفر شامل دو گروه ۱۵ نفره جهت گروه های آزمایش و گواه به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بحران هویت میانسالی رجائی و همکاران (۱۳۸۷) و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (۱۹۷۰) استفاده شد. ابتدا پرسشنامه های بحران هویت میانسالی و اضطراب مرگ با شرایط یکسان بر روی گروه ها انجام شد. سپس یک دوره آموزش ۸ جلسه ای مداخله مبتنی بر شفقت به خود بر اساس رویکرد شفقت درمانی گیلبرت (۲۰۰۹) بر روی گروه آزمایش انجام گرفت در حالی که گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند و پس از اتمام جلسات آموزش پس آزمون بحران هویت میانسالی و اضطراب مرگ از دو گروه به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داده که مداخله مبتنی بر شفقت در گروه آزمایش کاهش معناداری در بحران هویت میانسالی و اضطراب مرگ به وجود آورده است. می توان نتیجه گیری کرد مداخله مبتنی بر شفقت به خود باعث کاهش بحران هویت در میانسالان و رسیدن افراد به یک هویت موفق و کاهش اضطراب مرگ می گردد.

شفقت به خود, بحران هویت, اضطراب مرگ, میانسالان