میثم حبیبی - کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی، مدیر منابع انسانی شهرداری رشت

سازمانها از منابع مادی، فیزیکی و انسانی تشکیل شده اند. بدون هر کدام از این منابع سازمان قادر به حرکت و دستیابی به اهداف عالیه خود نیست. هر کدام از این منابع مانند مهره های شطرنج مسیر حرکت به سمت اینده را میسر می سازند. اما بی شک در قرن حاضر، منابع انسانی مهمترین منبع قدرت سازمانها به حساب می آیند. انسانها با افکار، ظرفیت ها، استعدادها، توانمندی و خلاقیت ها سازمانها را به سوی اثربخشی و کارایی پیش می برند. در این بین آنچه که فرهنگ سازمانی را شکل می دهد برگرفته از افکار، ارزشها، سنت ها و ... منابع انسانی است. این افراد هستند که تصمیم می گیرند همگام با مدیران و در راستای اهداف سازمان گام بردارند یا با تشکیل ائتلاف ها بر علیه آن اقدام کنند. بر این اساس زمانی که مدیران تشویق و پاداش را بر مبنای بهره وری و شایسته سالاری کارکنان برنامه ریزی نمایند، فرهنگ سازمانی نیز اهداف سازمان را الویت قرار داده و در راستای منافع و الویت های آن گام بر می دارند. با این رویکرد در این پژوهش به بررسی این سه متغیر می پردازیم.اهداف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه میان فرهنگ سازمانی و مدیریت منابع انسانی در بهره وری سازمان ها با تاکید بر نقش میانجی شایسته سالاری کارکنان می باشد.روش: روش پژوهش حاضر، از نوع توصیفی و مروری می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات پژوهش از منابع معتبر علمی- پژوهشی کتابخانه ای، اسنادی و پایگاه های اطلاعاتی معبر و موثق داخلی و خارجی استفاده شده است.یافته های پژوهش: در بررسی ادبیات نظری پژوهش و قیاس با پژوهش های مشابه دیگران، نتایج نشان می دهد، مدیرانی که در ارتقاء سازمانی کارکنان، اعطا پست های مهم، تشویق و تنبیه کارکنان و ... از سیستم شایسته سالاری و برآورد لیاقت و استعداد کارکنان اقدام می کنند، فرهنگ سازمانی نیز در راستای حمایت از اهداف آنها برنامه ریزی می شود و مهمترین گام در راستای دستیابی به اهداف سازمانی و بهره وری برداشته می شود. بنابراین، فرهنگ سازمانی بر بهره وری از طریق نظام شایسته سالاری اثر مثبت و نقش تعیین کننده ای دارد.

فرهنگ سازمانی، منابع انسانی، بهره وری، شایسته سالاری