شیرین طیبی - کارشناس اداره مطالعات و طراحی شهری، شهرداری شیراز

گسترش بی سابقه فناوری های دیجیتال منجر به افزایش سریع توسعه و کاربرد محیط های دیجیتال سه بعدی برای منظر و برنامه ریزی شهری در دو دهه گذشته شده است. با توجه به چالش های مهم در هدایت جوامع انسانی به سمت پایداری، این فناوری ها نه تنها باید به تصمیم گیرندگان در سازگاری با تغییرات کمک کنند، بلکه باید تغییرات سریع و دگرگون کننده در رابطه بین جوامع انسانی و طبیعت را ترویج کنند. بر اساس مجموعه ای از نمونه های جهانی، این مقاله چشم انداز شش عامل کلیدی را تشریح می کند که می توانند کارایی محیط های دیجیتال سه بعدی را برای هدایت چشم انداز و برنامه ریزی شهری مبتنی بر دانش افزایش دهند. ما خواستار (۱) بازنمایی صریح تعامل پویا بین سیستم های اجتماعی، زیست محیطی و فنی، (۲) کاوش در ادغام طراحی با مدل های شبیه سازی برای پرداختن به پویایی مقیاس متقابل، (۳) توسعه ویژگی ها برای تقویت تخیل، (۴) هستیم. استفاده از محرک های چندحسی برای تشویق تغییرات عمیق در رفتار پایدار از نظر زیست محیطی و اجتماعی، (۵) تلفیق حس فعال توسط و با افراد غیرمتخصص در محیط های دیجیتال سه بعدی برای شناخت بهتر سیستم های دانش بومی و محلی، و در نهایت، (۶) انجام ارزیابی قابلیت استفاده برای تسهیل مشارکت و همکاری در یک فرآیند هم آفرینی کارآمد. ما با توصیه به ایجاد یک پلت فرم دانش مشترک که محققان، توسعه دهندگان و ذینفعان را برای تحریک تفکر سیستم اجتماعی-اکولوژیکی-فناوری در توسعه محیط های دیجیتال سه بعدی و بهره برداری از پیشرفت های تکنولوژیکی برای تسریع و هدایت تغییرات دگرگون کننده مورد نیاز در شهرها و برنامه ریزی منظر نتیجه گیری می کنیم.

برنامه ریزی شهری، کارایی، دیجیتالی، محیط سه بعدی، منظر