معصومه نظری فارسانی - کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه خوارزمی تهران

مدارس امروزی در حال گذار از یک سیستم سنتی به یک سیستم نوین مبتنی بر تکنولوژی هستند. این تحول، که به عنوان "مدرسه آینده" شناخته می شود، نیازمند تغییراتی اساسی در ساختار و عملکرد مدارس است. مدارس سنتی با چالش های متعددی مانند عدم انعطاف پذیری، عدم تناسب با نیازهای دانش آموزان امروزی و عدم استفاده از تکنولوژی های نوین روبرو هستند. مدرسه آینده با اتکا به تکنولوژی، می تواند به این چالش ها پاسخ دهد و تجربه ای یادگیری اثربخش تر و جذاب تر برای دانش آموزان فراهم کند. این مقاله به بررسی تحولات ساختاری مورد نیاز برای تحقق مدرسه آینده می پردازد. در این مقاله، به موضوعاتی مانند استفاده از هوش مصنوعی، یادگیری شخصی سازی شده، محیط های یادگیری مشارکتی و نقش معلمان در مدرسه آینده پرداخته می شود. محیط های یادگیری مشارکتی به دانش آموزان کمک می کند تا مهارت های اجتماعی و حل مسئله را توسعه دهند. معلمان در مدرسه آینده نقش تسهیل گر، راهنما و مربی را خواهند داشت. تحقق مدرسه آینده نیازمند تعهد و همکاری تمام ذینفعان، از جمله سیاستگذاران، معلمان، والدین و دانش آموزان است.

مدرسه آینده، تکنولوژی، دانش آموزان، معلم.